Forever Enthralled หรือชื่อไทยว่า เหมยหลันฟาง (Mei Lanfang)  ร้องรักก้องโลก ของ เฉินไค่เก๋อ บอกเล่าเรืองราวของ เหมยหลันฟาง ผ่านตัวละคร เหมยหลันฟางในวัยเด็กเพียงเล็กน้อย ปูพื้นเพียงว่า เขาเป็นเด็กกำพร้าที่เติบโตมาในครอบครัวของคณะงิ้วแห่งหนึ่ง ซึ่งลุงของเขาได้ทิ้งจดหมายเอาไว้ให้ถึงความยากลำบากในอาชีพอุปรากรจีน และขอให้เขาเลิกอาชีพนี้เสีย

หากแต่ว่าเขามิได้เป็นเช่นนั้นไม่ เขายังคงยืนหยัดอยู่บนอาชีพนักร้องนักแสดงอุปรากรจนเติบใหญ่ และเป็นที่รู้จักในวงของผู้ที่ชื่นชอบและนิยมชมงิ้ว ในชื่อของ เหมยหลันฟาง ซึ่งแสดงเป็นตัวแสดงหญิงเรื่อยมา

เหมยหลันฟาง ในวัยหนุ่มนำแสดงโดย หยู่เส้าชุน ซึ่งเป็นนักแสดงหน้าใหม่ดาวรุ่งที่สามารถตีบทของเหมยหลันฟางได้อย่างเฉียบขาด ไม่ว่าจะเป็นบทที่ถูกเพื่อนพาตัวไปเป็นเพื่อนนั่งดื่มกับเศรษฐีผู้นิยมไม้ป่าเดียวกัน แม้นกระทั้งสามารถทำให้คนดูรู้สึกถึงความแน่วแน่และเด็ดเดียวภายในร่างอันบอบบาง ทำให้เขาได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Asian Film Awards ในสาขานักแสดงหน้าใหม่

ก่อนที่จะก้าวขึ้นมาเป็นดาวรุ่งแห่งวงการงิ้ว เหมยหลันฟางถึงกับต้องประกาศดวลกับ ปรมาจารย์งิ้วผู้ยิ่งยงอย่าง  อาจารย์ฉีซาน เพียงเพราะว่ามุมมองของเขาในการพัฒนารูปแบบการแสดงนั้นดูจะขัดแย้งกับความเป็นไปตามครรลองของการแสดง ซึ่งในบทของอาจารย์ฉีซาน ที่รับบทโดย หวังซู่ฉี ได้แสดงให้เห็นถึงบุคคลิลักษณะของราชางิ้วแห่งปักกิ่ง ได้อย่างมีสีสรร ยิ่งใหญ่ น่าหมั่นใส้ เป็นอย่างยิ่ง

ในครั้งแรกของการประลอง เหมยหลันฟางประสบความล้มเหลวอย่างเห็นได้ชัดจากจำนวนผู้เข้าชม แต่ในที่สุดเขาก็ปฏิวัติการแสดง โดยนำเรื่องราว โศกนาฏกรรม ของวีรสตรีหญิงที่ไม่มีผู้ใดอยากนำมาแสดง โดยมีที่ปรึกษาอย่าง ชิวลู่ไป นักเรียนนอกที่ลาออกจากอาชีพราชการที่ดำรงมาหลายชั่วอายุ หวังผลักดันให้ เหมยหลันฟาง ขึ้นไปอยู่จุดสูงสุดของนักแสดงงิ้ว

ชิวลู่ไป ที่แสดงโดย ซุนฮงไหล นั่นแสดงได้ถึงอารมณ์ที่บ่งบอกว่า "หลงไหล" ที่ไม่สามารถบอกได้ว่า หลงไหลในตัว เหมยหลันฟาง ที่เป็นชายหรือเป็นหญิง หรือหลงไหลในศิลปการแสดงงิ้วกันแน่ และแน่นอนที่สุด ชิวลู่ไป ผู้นี้เองที่เป็นส่วนหนึงของความสำเร็จของ เหมยหลันฟาง

เหมยหลันฟางประสบกับชัยชนะและความสำเร็จอันลือลั่น แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็ต้องเสียอาจารย์ผู้ซึงเป็นคู่แข่งขันไปอย่างไม่มีวันกลับ หนังไม่ได้มีการปูพื้นของความรักของ หวันหัว (ชื่อจริง ๆ ของเหมยหลันฟาง) กับภรรยา จึงเข้าใจได้ว่า เป็นการคุมถุงชนของย่าของเขา

เหมยหลันฟางในวัยกลางคนเขาประสบความสำเร็จจนกลัวความล้มเหลว ชั่วชีวิตที่มีแต่ความอ้างว้างเป็นเครื่องกล่อมเกลาจิตใจ เพราะถึงแม้นเขาจะมีภรรยา แต่ภรรยาของเขาก็บีบบังคับและกำหนดกฏเกณฑ์จนเขาแทบจะหายใจไม่ออก

ความรักทำให้เขาเป็นสุข ในขณะที่ความอ้างว้างทำให้เขามีชื่อเสียง ดังนั้น ชิวลู่ไป จึงกลัวว่า ความสุขจากความรัก จะทำให้เขาไม่สามารถแสดงงิ้วได้ดีอีกต่อไป จนลืมคิดถึงความสุขของเหมยหลันฟาง และทั้ง ๆ ที่เขาไม่ชอบภรรยาของเหม่ยหลันฟางที่เจ้ากี้เจ้าการเท่าไหร่ แต่เขาก็ยอมไม่ได้ที่จะให้เหมยหลันฟางตกต่ำเพราะความรัก

เขาจึงไปขอร้องเมิ่งเสี่ยงตง ให้เธอเห็นแก่วงการงิ้วปักกิ่ง และให้เลิกลาไปจากเหมยหลันฟางเสีย จนกระทั้งภรรยาของเหมยหลันฟางมาหาเสี่ยวตงที่บ้าน เธอบอกกับเสี่ยวตงว่า

"เหมย หลันฟาง ไม่ได้เป็นของคุณ ไม่ได้เป็นของฉัน แต่เขาเป็นของผู้ชมทุกคน

เสี่ยงตงจึงตัดสินใจเดินออกจากชีวิตเหมยหลันฟาง โดยไม่กลับมาอีก แต่ถึงกระนั้น ชิวลู่ไป ก็ไม่ละเว้นเธอ เขาพยายามจ้างนักแสดงงิ้วตกอับมาทำร้ายเธอแต่ไม่สำเร็จ

ในที่สุด เหมยหลันฟางก็ตัดสินใจเดินทางไปเปิดการแสดงที่นิวยอร์คตามคำให้กำลังใจของเสี่ยวตง และประสบความสำเร็จอย่างเหลือเชื่อ ทั้ง ๆ ที่หนังสือพิมพ์ต่าง ๆ กล่าวว่าและวิจารณ์การแสดงอุปรากรจีนไปในทางลบ

หลันฟางกลับมาเมืองจีน และใช้ชีวิตอย่างที่เคยเป็น จนกระทั้งญี่ปุ่นบุกยึดจีน ทหารญี่ปุ่นรู้ดีว่า "การแสดงิ้ว" สามารถโน้นน้าวจิตใจของชาวจีนได้ เขาจึงต้องการให้เหมยหลันฟางจัดการแสดงทั้ง ๆ ที่เหมยหลันฟางประกาศเลิกเล่นงิ้วไปแล้ว ในขณะที่ชิวลู่ไป พยายามเป็นอย่างยิ่งที่จะให้เขาเปิดการแสดง

หลันฟางหาทางออกให้กับการแสดงงิ้วของเขาด้วยพิษร้ายจากไทฟรอยเพื่อที่จะไม่ต้องตกเป็นเครื่องมือทางการเมืองของทหารญี่ปุ่น จนสงครามสงบ เขาจึงกลับมาเปิดการแสดงงิ้วขึ้นใหม่อีกครั้ง

แม้นว่าหลีหมิงจะมารับบท เหมยหลันฟาง ในช่วงกลางคนซึ่งเต็มไปด้วยความเหนื่อยหน่าย และอ่อนล้า แต่ก็ไม่สามารถทำให้ผู้ชมลืมการแสดงของ หยู่เส้าชุน ที่แสดงเป็นเหมยหลันฟางในวัยหนุ่มที่ดีจนเหลือเชื่อไปได้ ทำให้เขาถูกวิจารณ์อย่างหนัก ทั้ง ๆ ที่ในบางบทบางตอนเขาแสดงได้ดีทีเดียว

"แค่จะไปดูหนังด้วยกัน ยังไม่ได้เลยหรือ"

ทั้งน้ำเสียงและสีหน้า คำพูดตัดพ้อแสดงถึงความสิ้นหวัง เมื่อถูก ชิวลู่ไป ห้ามไม่ให้ไปดูหนังกับเสี่ยงตง  ที่บ่งบอกถึงสิ่งเพียงเล็กน้อยที่เขาไม่อาจทำได้ด้วยความน้อยใจ

ฉากทีทำให้เห็นว่า ในที่สุด เหมยหลันฟาง ก็ยอมจำนนที่จะเลือกทิ้งความรักเพียงครั้งเดียวของเขา และก้าวเข้าสู่การต่อสู้ทางการแสดง หลี่หมิงก็แสดงออกมาได้อย่างสลดหดหู่ยิ่ง หรือแม้นกระทั้งฉากที่หลบเข้าไปนั่งในห้องน้ำด้วยความกลัวทหารญี่ปุ่น เขาก็แสดงให้เห็นถึงความเป็น "มนุษย์" ของเหมยหลันฟางได้อย่างดี แต่อาจจะน้อยไปสักนิดหากเทียบกับบทบาทในวัยหนุ่มที่แสวงหา

Forever Enthralled ถูกคัดเลือกให้เป็นภาพยนตร์ตัวแทนจากประเทศจีนเข้าชิงรางวัลออสก้าร์ สาขาภาพยนตร์ต่างประเทศ ในปีที่ออกฉาย แต่ถึงแม้นจะไม่ประสบความสำเร็จทางด้านรายได้ แต่ก็ถือว่าประสบความสำเร็จเป็นอย่างยิ่งในเรืองคำชม

ดูเหมยหลันฟางแล้วพาลให้ฉันคิดไปถึงอุปรากรไทย ที่นับวันจะหายสาปสูญไปจากสังคมเมือง และสังคมชนบท นึกถึงงานวัดในสมัยเด็ก ๆ ที่มักจะมีวงดนตรีลูกทุ่งมาเปิดการแสดงอยู่เสมอ คิดถึงยายที่มักจะใช้เวลาในช่วงค่ำไปถึงค่อนดึกเพื่อติดตามอุปรากรไทยนั้น

ลิเก คือ อุปรากรไทยที่ย่ายายแถวบ้านนิยมไปชมดูกันเป็นที่สนุกสนาน ในสมัยที่ทีวียังหาดูได้ในน้อยบ้าน วิดิโอ และซีดี ยังไม่แพร่หลาย และเมื่อวันเวลาของนวตกรรมมาถึง การแสดงพื้นบ้านที่เรียกว่า ลิเก ก็แทบจะสูญหายไปเสียสิ้น

อยากเห็นคนไทยชื่นชมศิลปไทย อยากเห็นคนไทยเทิดทูลสิ่งที่เรียกว่าวัฒนธรรม อันเป็นเครื่องบ่งบอกตัวตนของชาติพันธุ์ของเผ่าพันธุ์ที่เรียกตนเองว่า "ไทย" ไม่อยากเห็นการกลายพันธุ์ของวัฒนธรรมที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง จนกลายเป็นการครอบงำทางวัฒนธรรมและตกเป็นเมืองขึ้นทางวัฒนธรรมของชาติอื่นในที่สุด