Mobile Version / สำหรับโทรศัพท์มือถือ ยินดีต้อนรับท่านผู้มาเยือน www.peoplecine.com ท่านยังไม่ได้ log in นะครับ เข้าใช้งานระบบ / สมัครสมาชิก/ ลืมรหัสผ่าน

ร่วมทดสอบ Peoplecine mobile Beta0.1

รูป
 ข่าวประชาสัมพันธ์ทั่วไปเจ้าของ ผู้ตอบหลังสุด
-สุขสันต์วันเกิด คุณบิ๊กโทนภาพยนตร์.....(โทนน้อย).. 23/11/2555 14:50
-นิตยสารไบโอสโคปสัมภาษณ์เวปพีเพิลซีน.... 10/11/2555 12:20
-แด่ลุงเบื้อก..สมาชิก 96.25 MHz. ผู้จากไป.... 8/11/2555 14:02
-เชิญร่วมอวยพรวันเกิดของคุณกิต คนชอบกลไกครับ.. 7/11/2555 5:25
-รายการ "บ้านดอนดินดี" ทางช่องไทยพีบีเอส.. 29/10/2555 23:59
-เทศกาลหนังผี วันฮาโลวีนที่ยูดีทาวน์ อุดรธานี.. 24/10/2555 1:35
-++อันนี้เรื่องจริงหรือเปล่าครับย่อหน้าแรก++.. 22/10/2555 3:44
-โรงหนังดิจิตอลดันยอดเมเจอร์-เอสเอฟทุ่มทุน ยังไม่มีคนตอบ
-อีสานบันเทิง หนังกลางแปลงไม่มีวันตาย.... 20/10/2555 21:30
-แนะนำโรงหนังเปิดใหม่ เนว้าด้าอุดร .. 18/10/2555 21:30
-"สรรพสิริ วิรยศิริ" ผู้บุกเบิกวงการโทรทัศน์ไทย เสียชีวิตแล้ว .. 16/10/2555 8:50
-แจ้งข่าว ป๋าหอม เจริญการช่าง ภาพยนตร์ จ. ศรีษะเกษ เสียชีวิตแล้ว เมื่อวาน.. 15/10/2555 12:23
-พัชรา แวงวรรณ นักร้องดังยุค 80 เสียชีวิตแล้ว.. 14/10/2555 12:57
-ขอเชิญร่วมอวยพรวันเกิดพี่ต๋อง นักพากย์ทีมพีเพิลซีนครับ.. 28/9/2555 23:38
-ไปดูโรงหนังเปิดใหม่.. 24/9/2555 22:49
-สุขสันต์วันเกิดท่าน ดร.ปวีณ..... 15/9/2555 22:13
เลือกหน้า [1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22]
จำนวนหัวข้อทั้งหมด 347

++อันนี้เรื่องจริงหรือเปล่าครับย่อหน้าแรก++

ผมเข้าไปเจอเพิ่งเป็นบทความเมื่อวานนี้ครับ ไม่ยืนยันผู้เขียนแต่ลองเข้่าไปอ่านกันดูนะครับ http://www.siamdara.com/ColumnDetail.asp?cid=13374 ไม่มีข้อมูลรองรับบทความนี้นะครับ

ความเห็น

[1]


วัฒนธรรม ''หนังกลางแปลง'' อยู่หรือไป?
09 ตุลาคม 2012 14:14 น.  View : 55  Post : 0

เหลือเวลาอีกสองเดือนเศษๆ โรงหนังทุกโรงในเมืองไทย ทั้งในกรุงเทพฯ และในทุกจังหวัดจะเลิก ''ระบบ'' การฉายหนังด้วย ''เครื่องฉาย'' ที่ใช้ ''ฟิล์ม เนกาตีฟ'' กันแล้วนะครับ


ส่วนระบบใหม่ที่เข้ามาแทนที่ก็คือระบบการฉายด้วยเครื่องคอมพิวเตอร์และการฉายผ่าน ''ฮาร์ด ดิสก์'' หรือแผ่นเก็บข้อมูล ในระบบ ''ดิจิตอล'' หรือการเก็บข้อมูลในแถบแม่เหล็ก...
 
อาจจะยังมีโรงหนังในหลายๆ อำเภอที่ยังมีการฉายในระบบ ''ฟิล์ม'' โดยอาศัยฟิล์มจากหนังเก่า หมุนเวียนฉายแบบกากหนัง หรือฉายซ้ำๆ แต่เชื่อว่าในที่สุดก็ต้อง ''เลิก'' ระบบนี้ และเผลอๆ ก็ต้องเลิกกิจการ เพราะระบบดิจิตอลและเทคโนโลยีว่าด้วย เครื่องเล่นและทีวีจอแบน ทำให้การ ''ดูหนังในบ้าน'' ผ่านดีวีดี หรือการดาวน์โหลดผ่านระบบอินเทอร์เน็ต ทั้งที่เขา ''เปิด'' ให้ดาวน์โหลดอย่างถูกกฎหมายและพวกที่ดาวน์โหลดแบบผิดกฎหมาย ทำให้การออกจากบ้านไปดูหนังในโรงหมดความจำเป็น เนื่องจากเสียเวลาและเสียค่าใช้จ่ายที่สูงกว่า ที่สำคัญ นี่มันไม่ใช่บรรยากาศสำหรับผู้คนใน พ.ศ.นี้
 
ยังไม่ต้องนับว่าในอนาคต การดูหรือให้บริการ ''ฉายหนัง'' แบบเปย์เปอร์วิว ส่งตรงถึง ''บ้าน'' มือถือ กระดานฉนวนดิจิตอล หรือไอแพด หรืออีแป๊ดของคนสมัยนี้ ยิ่งจะทำให้การออกจากบ้านมาโรงหนังกลายเป็นวัฒนธรรมหรูหราของคนอีกระดับหนึ่ง เฉกเช่นเดียวกับการออกไปดูละคร ''เวที'' ของคนในยุโรปหรืออเมริกา 
 
สนจ. ไม่ได้แปลกใจหรือเสียอกเสียใจอะไรกับการเข้ามาของดิจิตอล และการหายไปของฟิล์มหรอก ทุกอย่างมันเป็นเรื่องของสัจธรรมและกฎอิทัปปัจจยะตา เพราะเหตุนี้ เหตุนี้ เหตุนี้จึงเป็นไป เสียดายก็แต่ ''บรรยากาศ'' ของความสนุกสนานและรื่นรมย์ในวัยเด็กของ สนจ. กับ ''หนังกลางแปลง'' หรือแม้แต่หนังโรงในต่างจังหวัด... เก้าอี้ราวที่ทำด้วยไม้ ลุกทีเสียงดังไปสามบ้านแปดบ้าน พัดลมสีแดงอันใหญ่ยักษ์ เสียงเพลงมาร์ชสี่เหล่า เป็นสัญญาณเตือนว่าหนังจริงจะฉายแล้ว รถเข็นขายผลไม้ดองและสด ตั้งแต่อ้อยขวั่น สับปะรด มะละกอสุก แตงโม มะม่วง มะกอกดอง ฝรั่ง... ซึ่งสมัยก่อนต้องชุบชะเอม... สายไหมจากน้ำตาปั่น ข้าวเกรียบว่าวปิ้ง น้ำตาลเคี้ยวปั้นเป็นรูปสัตว์ ไอติมไส้ลูกชิดห่อกระดาษสาอย่างบาง หุ่นและทรงแบบหมูยอ เวลาขายต้องเอามีดหั่นแล้วเสียบด้วยไม้ไผ่ตอกเป็นง่าม เวลาเสียบต้องง้างให้เป็นเหมือนคราด...
 
ยิ่งบรรยากาศ ''หนังกลางแปลง'' ที่ฉายในงานวัด โดยยึดลานหรือมุมใดมุมหนึ่งของศาลาวัด ตั้งเครื่องฉาย... เด็กๆ ต้องเอาเสื่อไปปูจอง เพื่อประกาศ ''เขตหวงห้าม'' ประมาณว่าที่ตรงนี้กูจองแล้วตั้งแต่หัวค่ำ ก่อนจะยึดหัวหาดนอนดูกันจนฟ้าแจ้งจางปาง...
 
นอกเหนือไปจากหนังเร่ หรือหนังกลางแปลง รถฉายหนังของกระทรวงสาธารณสุข รถขายยาของโอสถสภา ที่มากับหมากหอมเยาวราช ยาทัมใจ-ผงสีขาวใส่ซองให้ชาวบ้านฉีกกรอกปากตามด้วยน้ำ นัยว่ากินแล้วคึกและอึด แรงเหลือชนิดอยู่ในท้องไร่ท้องนาได้ทั้งวัน แต่...หลังจากนั้นก็จะมีอาการติด กระดูกพรุน กระเพาะทะลุ ลำไส้ทะลุ ตามมา จนในที่สุดมีการลดตัวยาที่ผสมอยู่ให้อ่อนลงจนไม่มีผลข้างเคียง แต่ชื่อก็จางหายไปแล้วในปัจจุบัน เพราะยาหรือเครื่องดื่มประเภทกินอึด ฮึด ออกมาเยอะ นอกจากรถขายยาของโอสถสภา รถขายโอวัลตินและไมโล ก็เป็นรถขายสินค้าผนวกหนังเร่ หรือหนังกลางแปลง ที่เป็นความบันเทิงของเด็กบ้านนอก...น่าจะพูดได้ว่าทุกภาคของประเทศไทย
 
พวกที่มีอาชีพฉายหนังเร่นี่แหละ ที่เสน่ห์ไม่แพ้พระเอกลิเก เอาว่าไปฉายหนังจังหวัดไหน ก็จะไปไข่ทิ้งไว้จังหวัดนั้น เพราะกว่าจะตระเวนครบทุกจังหวัดในแต่ละภาค กลับถึงบ้าน เมียก็แทบจะจำไม่ได้หรือแอบไปมีชู้เรียบร้อยแล้ว...ฮา
 
โยจิ ยามาดา ผู้กำกับหนังระดับปรมาจารย์คนหนึ่งของญี่ปุ่น เจ้าของผลงานชุด โทร่า ซัง ซึ่งถือเป็นพวกขาใหญ่ ถัดจาก ยาสุจิโร่ โอสุ และ อากิระ คุโรซาวา เคยยืนดูด้วยความทึ่ง กับฝีมือการใส่ฟิล์มหนังม้วนใหม่ต่อกับม้วนเก่าที่กำลังจะหมด โดยไม่ต้องหยุดหรือดับเครื่องฉาย ในห้องนภาลัย โรงแรมดุสิตธานี ขาใหญ่แกบอก สนจ. ว่า ''เฮ้ย หนังเร่ที่ญี่ปุ่นยังทำไม่ได้แบบนี้เลยว่า แจ๋วๆ''
 
ว่าง ๆ สนจ. จะเล่าให้ฟังเป็นการรำลึกถึงความหลังว่า เวลาเขาใส่ฟิล์มหนังแบบม้วนต่อม้วน เขาทำกันอย่างไร...รับรองได้ว่าสุดยอดคลาสสิค และเป็นอะไรที่เพลินมากๆ ในการนั่งดู มาทีเพลินกว่าดูหนังเฮงซวยที่อยู่บนจอเสียอีก..
 
แต่ภาพพวกนี้...จะกลายเป็นอดีตในอีกไม่นานเกินรอ... เชื่อหัวไอ้ สนจ. ได้เลย..ไม่มีให้เห็นอีกแล้ว
 
แน่ยิ่งกว่าแช่เหล้า...ฮา

ก็เหมือนอย่างที่ผมได้โพสแจ้งให้สมาชิกทราบกันในกล่องจดหมายนั่นล่ะครับ..กาลเวลาของระบบดิจิตอลได้เดินทางมาถึงแล้วครับ....

สวัสดีครับพี่แอ๊ด..อย่างนี้ถ้ามองโลกในแง่ดีก็จะมีของเลหลังหลุดมาๆบ้างนะครับ.แต่ฟิล์มหนังก็คงต้องดูกันต่อครับผม..เอารูปสวยๆมาฝากกันดีกว่าครับ..http://topicstock.pantip.com/camera/topicstock/2012/02/O11710514/O11710514.html

อาจมากกว่าสองเดือนนะผมว่า --a




แต่รับรอง อีกไม่นานเกินรอแน่นอนครับ T_T

อ่านบทความสังเกตสำนวนลีลาการเขียน ไม่ใช่ใครที่ไหน

คุณสนานจิตต์ บางสะพาน นักวิจารณ์ภาพยนตร์นั่นเอง รวมทั้งเป็นหนึ่งในคณะกรรมการของชมรมวิจารณ์บันเทิงด้วย (เคยกำกับหนังอยู่ 2 เรื่อง คือ ขังแปด และ ซุ้มมือปืน)

จริงๆ แล้วเค้าเคยเขียนบทความวิจารณ์หนังมาตั้งนานแล้วครับ (ด้วยลีลาสำนวนแบบตรงไปตรงมา) แต่มาติดตามตั้งแต่ตอนเขียนในหนังสือฟลิกส์ ที่จะมาเป็นครั้งคราว ก่อนหน้านั้น เคยอ่านแบบผ่านๆ จากบทความของลิงค์ดังกล่าวนี้ เคยมีโอกาสไปดูหนังฝรั่งเรื่องหนึ่งซึ่งเข้าฉายในโรง และพากย์สดโดย "โกญจนาถ" ครับ

ส่วนภาพยนตร์ชุด "โทรา ซัง" ของผู้กำกับ โยจิ ยามาดา เป็นต้นแบบของภาพยนตร์ไทยเรื่อง "บุญชูผู้น่ารัก" ครับ ทว่าของเค้าสร้างเป็นเรื่องๆ เสมือนเป็นซีรีย์ มีทั้งหมด 40 กว่าตอน จนนักแสดงนำที่รับบท "โทรา ซัง" เสียชีวิตไปก่อน จึงเลิกสร้าง

บทสรุปของซอฟท์แวร์ (ภาพยนตร์) จะเป็นอนาล็อก หรือดิจิตอล คงไม่ต้องอธิบายเพิ่มเติมครับ

ว่าแล้วเชียว สำนวนเขียนคุ้นๆ --"


ปอลอหนึง เข็ดตั้งกะเรื่องขังเป็ด เอ๊ย ขังแปด ก็เลยไม่ได้ดูเรื่องหลัง

ปอลอสอง ครูนุจะได้ลงมากอทอมออีกรึเปล่าครับ?

ปอลอสาม ครับจารย์โหน่ง ไปแก่งคอยอีกเมื่อไหร่บอกด้วยนะครับลงท่าเรือก็ได้เดี๋ยวผมไปรับ 555

ใช่แล้วครับเป็นบทความที่คุณ สนานจิตต์ บางสะพาน นักวิจารณ์ภาพยนตร์ ได้เขียนไว้เมื่อวันที่ 9 ตุลาคม 2555 ที่ผ่านมาครับ

ถ้าหน่วยหนังกลางแปลงมีการพัฒนาและปรับตัวเข้าสู่การเปลี่ยนแปลงในครั้งนี้ผมเชื่อว่าอยู่ได้แน่นอนครับ

เลือกหน้า
[1]
จำนวนหัวข้อทั้งหมด 8

กลับขึ้นข้างบน / กลับหน้าแรก

ค้นกระดานข่าว:

ถูกเปิด: ถูกคลิ๊กแล้ว: 117963542 ตอนนี้มีผู้เข้าชม : 1 ล่าสุด :Jerekioxgew , พีเพิลนิวส์ , นุกูล , จาทีเอ , อั้น , เอก , นนท์ , แสบ chumphon , วัตร , เอ๋ ,