ร่วมทดสอบ Peoplecine mobile Beta0.1

ลาบูม La Boum (The Party, ชื่อไทย: ลาบูมที่รัก) เป็นภาพยนตร์วัยรุ่นจากประเทศฝรั่งเศส ออกฉายครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2523 เป็นภาพยนตร์เรื่องแรกของโซฟี มาร์โซ นักแสดงหญิงชาวฝรั่งเศส ซึ่งเล่นเรื่องนี้ขณะอายุ 14 ปี ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นที่นิยมไปทั่วโลก และสร้างชื่อเสียงให้กับเธอ และมีภาคสองในสองปีต่อมา

เพลงประกอบภาพยนตร์ แต่งโดย Vladimir Cosma มีเพลงที่มีชื่อเสียงคือเพลง Reality ร้องโดย Richard Sanderson

เรื่องย่อ

ภาพยนตร์กล่าวถึง วิค เด็กสาววัย 13 ปี คุณพ่อเป็นทันตแพทย์ คุณแม่เป็นนักเขียนการ์ตูน คุณย่าเป็นนักดนตรี ครอบครัวของวิคเพิ่งย้ายมาจากเมืองอื่น ที่โรงเรียนใหม่เธอจึงไม่รู้จักใคร วันหนึ่งเธอไปงานปาร์ตี้ (ภาษาฝรั่งเศส: boum) และมีความรักเป็นครั้งแรกกับเพื่อนชายจากโรงเรียนเดียวกัน ภาพยนตร์กล่าวถึงความรักแบบใสบริสุทธิ์ของวัยรุ่น และปัญหาชีวิตคู่ของพ่อแม่ที่แต่งงานกันมานาน 15 ปี

Reality เพลงจากภาพยนต์เรื่อง "ลาบูม"

Met you by surprise, I didn't realize
That my life would change forever
Saw you standing there, I didn't know I cared
There was something special in the air

Dreams are my reality
The only real kind of real fantasy
Illusions are a common thing
I try to live in dreams
It seems as if it's meant to be

Dreams are my reality
A different kind of reality
I dream of loving in the night
And loving seems alright although it's only fantasy

If you do exist, honey don't resist
Show me a new way of loving
Tell me that it's true, show me what to do
I feel something special about you

Dreams are my reality
The only kind of reality
Maybe my foolishness has past and maybe now at last
I'll see how a real thing can be

Dreams are my reality
A wonderous world where I like to be
I dream of holding you all night
And holding you seems right
Perhaps that's my reality

Met you by surprise, I didn't realize
That my life would change forever
Tell me that's it true, feelings that are cue
I feel something special about you

Dreams are my reality
A wonderous world where I like to be
Illusions are a common thing I try to live in dream
Although it's only fantasy

Dreams are my reality
I like to dream of you close to me
I dream of loving in the night
and loving you seems right
Perhaps that's my reality

La Boum 2 (1982) ลาบูมที่รัก 2

ผมบอกแล้วใช่มั้ยครับ ว่า La Boum น่ะดัง ภาคแรกก็โกยไปทั่วโลก จนทาง Gaumont บริษัทเจ้าของก็ตัดสินใจเข็นหนังภาคต่อออกมา โดยได้ผู้กำกับคนเก่า Claude Pinoteau ตามด้วยทีมนักแสดงจากภาคแรกครบครัน เรื่องราวในภาคนี้ วิค (Sophie Marceau) อายุ 15ปีครึ่งแล้วครับ แล้วเธอก็พบกับรักใหม่กับ ฟิลลิปเป้ (Pierre Cosso) หนุ่มหน้ามนผู้น่ารัก แล้วความรักครั้งนี้ของเธอจะเป็นไงบ้าง

หนังภาคนี้ ผมชอบมากกว่าตอนก่อนครับ คือ จะว่าสวนกระแสก็แล้วแต่นะครับ เพราะส่วนมากคนเขาจะชอบภาคแรกมากกว่า ที่ผมชอบภาคนี้ก็เพราะ วิคโตขึ้นแล้วครับ ความรักของเธอมันไม่ใช่แค่ Puppy Love อีกแล้ว มันเป็นอะไรที่ก้าวไปอีกขั้นอย่างเห็นได้ชัด ในภาคแรกที่วิคชอบแมทธิวนั้น มันเป็นเพราะตามกระแสวัยรุ่น ที่วัยนั้นการมีแฟนเป็นเรื่องที่แทบทุกคนก็ทำกัน วิคเห็นชาวบ้านมีเลยอยากมีบ้าง อีกอย่างตอนนั้นมันเป็นความแปลกใหม่ของชีวิต เธอเพิ่งจะมีรักครั้งแรก รวมไปถึงฮอร์โมนวัยรุ่นที่เพิ่งพุ่งพล่านใหม่ๆ ความรักที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับแมทธิว มันจึงจัดว่าอยู่ในระดับรักแรกรุ่นไม่ล้ำลึกเท่าไหร่ครับ ออกจะผิวเผินมากกว่า

แต่กับครั้งนี้ ความรู้สึกของวิคจะมามีอิทธิพลมากกว่า รู้สึกดีและปรารถนาจะอยู่ใกล้ รู้สึกมั่นคงเมื่อได้เจอฟิลลิปเป้ มันเป็นอะไรที่ลึกขึ้นครับ ไม่ใช่แค่เรื่องว่าหน้าตาอีกฝ่ายหล่อหรือสวย และไม่ได้เป็นการชอบตามกระแสเท่านั้น แต่มันเป็นเรื่องของหัวใจและเรื่องของ คนที่ใช่ น่ะครับ มันจึงมีความหมายและอะไรมากขึ้นกว่ารักครั้งก่อน

ฉากที่ผมชอบมากคือ ตอนที่วิคไปเที่ยวดึกดื่นจนพ่อแม่ต้องมาตามรับกลับบ้าน วิคก็โดนพ่อแม่สวดซะยกใหญ่จนเธอต้องร้องไห้ออกมา คือ เธอรู้ว่าเธอผิดนะครับ แต่จะทำไงล่ะ ก็ความรู้สึกของเธอมันอยากอยู่ใกล้ฟิลลิปเป้นี่นา ... เรื่องแบบนี้มันพูดยากนะครับ ใครเคยมีแฟนน่าจะทราบนะครับ ไม่รู้ทำไม อยู่ใกล้คนที่เรารักทีไร มันจะอยากอยู่ไปเรื่อยๆ นานเป็นวันก็ไม่ว่าขอให้ได้อยู่ใกล้ เหมือนมีอะไรซักอย่างมาดึงเราเอาไว้น่ะ และไอ้การที่อยากอยู่ใกล้ๆ เขาเนี่ย ไม่ใช่แค่เพราะอยากได้คนคอยกุมมือเท่านั้น และไม่ใช่แค่เพราะอยากได้ยินเสียงเขาเท่านั้น ... มันเหมือนกับ เราอยากหายใจไปพร้อมกับเขา อยากให้โลกนี้มีแต่สองเรา อยากอยู่ด้วยกันไปเรื่อยๆ เพราะเขาหรือเธอทำให้ความเหงาของเราหายไป และทำให้เราได้รู้ว่า แม้ในช่วงที่ใจเราเต้นรัว ก็สามารถมีความอุ่นใจอย่างประหลาดได้

ตื่นเต้นก็เพราะเขา อุ่นใจก็เพราะเขา

อีกอย่าง ลองสังเกตดูครับ การรับรู้ของเราระหว่างตอนเดินคนเดียว กับตอนเดินจับมือกับแฟน รับรองว่าไม่เหมือนกันครับ นึกง่ายๆ สมมติเราเดินห้างเงี้ย เดินคนเดียวหรือเดินกับเพื่อน เราจะรับรู้ มองเห็น หรือสัมผัสสิ่งรอบตัวด้วยดวงตาแบบนึง แต่ตอนเราเดินจับมือกับคนที่เรารักนี่สิครับ แม้จะเป็นสถานที่เดิมๆ แต่ความรู้สึกมันจะไม่เหมือนเดิม มันจะมีอะไรบางอย่างเพิ่มขึ้นมา และอะไรบางอย่างนั้นมันก็เป็นสิ่งที่เราพึงพอใจเสียด้วยซี่

นี่แหละครับ ไอ้ความพึงพอใจหลายๆ อย่าง ไอ้ความแปลกใหม่หลายๆ อย่างแบบนี้นี่แหละ ที่เกิดขึ้นกับความรู้สึกของวิคในขณะนั้น และถ้าจะบอกว่าตอนนั้นวิคขาดสติ มันก็ไม่ใช่นะครับ เพราะเธอรู้ว่าอะไรถูกหรือผิด แต่เธอควบคุมตัวเองไม่อยู่จริงๆ เฮ่อ ...พูดยากเหลือเกิน

เนี่ยครับ ไอ้อะไรทำนองเนี้ย มันเกิดขึ้นตลอดทั้งเรื่อง หนังทำสำเร็จให้เราเชื่อว่า 2 คนนี้เป็นแฟนกันจริงๆ แค่นี้หนังก็ตีโจทย์แตกแล้วครับ ดูแล้วก็ลุ้นไปว่าคู่นี้จะสมหวังกันหรือเปล่าหว่า

ภาคนี้ Marceau สวย ดูดี น่ารักและมีเสน่ห์มากครับ และผมว่าเธอเล่นได้ดีขึ้นด้วย ฉากที่เธอร้องไห้อย่างที่ผมว่านั่นก็ยอดมากๆ ครับ ดูแล้วคุณจะเห็นจะเธอเลยล่ะ ส่วนคนอื่นๆ ก็ดีตามเคยครับ ดาราส่วนมากยกชุดมาจากภาคแรกทั้งนั้น (รู้สึกจะเปลี่ยนที่ตัวคุณยายหรือไงนี่แหละ) เป็นหนังภาคต่อที่คงอารมณ์ของภาคแรกไว้ได้ดีครับ เอามาดูต่อกันในวันสบายๆ ผมว่ามันก็ได้อารมณ์ดีไม่น้อยนะครับ

ส่วนอื่นๆ ของหนังก็ยังดีไม่มีตก และแน่นอนว่าเพลง ครับ เพลง เรื่องเพลงนี่ยอดตามเคย ภาคที่แล้ว มีเพลง Reality ให้ผมคลั่งแทบบ้า พอมาภาคนี้ ก็มีเพลง Your Eyes อีก ซึ่งก็เพราะอีกแล้วครับ แล้วความหมายของเพลงมันก็บ่งไปถึงความนัยของหนังแต่ละภาคได้เลยนะครับ ภาคแรกใช้เพลง Reality ก็เพราะรักในภาคแรกนี่มันเป็นเสมือนความฝันไงครับ ไม่ยั่งยืน ซักวันเราก็ต้องตื่นขึ้นมา แต่พอมาภาค 2 ใช้เพลง Your Eyes นี่เล่นจ้องตาเลยครับ ของจริงชัวร์ อยู่ตรงหน้าแหงมๆ สัมผัสได้ทั้งกายและใจ

ภาคแรกกึ่งชีวิตกึ่งตลกแล้วมีโรแมนติกมาแจม ส่วนภาคนี้ โรแมนติกเต็มๆ ไปแล้วครับ เป็นหนังรักวัยรุ่นที่ทำออกมาได้ถึงมากๆ ภาคแรกผมอยากให้วัยรุ่นดูครับ เป็นการเตรียมใจเรียนรู้เรื่องความรัก แล้วก็อยากให้พ่อแม่ดูอย่างเข้าใจด้วย ซึ่งผมว่าความรักนั้น มันไม่ใช่เรื่องน่าปกปิดเลยนะครับ เราควรให้ลูกๆ ได้สัมผัสกับมันอย่างพอเหมาะ ไอ้การจะเปิดหมดอาจจะไม่ดีซะทีเดียว แต่การจะไปปิดหมดมันก็ไม่เข้าท่าเหมือนกันล่ะครับ ควรเปิดบ้าง

ภาคนี้ก็เช่นกันครับ อยากให้พ่อแม่ดูเพื่อเข้าใจ ว่าการที่ลูกมีการเปลี่ยนแปลงอันมีสาเหตุมาจากความรักนั้นมันไม่ใช่เรื่องผิดหรอกครับ แต่เราก็ต้องบอกลูกอย่างใจเย็นด้วยว่ามันเป็นอย่างไร ... ก็เราผ่านเรื่องแบบนี้มาก่อนลูกนี่ครับ แนะนำลูกเราหน่อยจะเป็นไรไปล่ะฮะ

หนังเรื่องนี้ เอ้ยไม่ใช่สิ หนังชุดนี้ (ทั้งสองภาคนั่นแหละ) ผมเลยยกให้เป็นหนังครอบครัวที่ดีมากอีกเรื่องครับ

สองดาวครึ่งกว่าๆ บวกๆ ชอบๆ ครับ 1/2

ข้อมูลจาก IMDB ครับ