‘แคน แคน’ CAN CAN
ศิลปะการแสดงสุดคลาสสิก
บนเวทีละครบรอดเวย์
:- วิวัย จิตต์แจ้ง 
คอลัมน์ ‘ศิลปวัฒนธรรมและบันเทิง’ 
นสพ.โคราชคนอีสาน

ถ้าพูดถึงการแสดงละครบรอดเวย์ (Broad way Theater) เป็นการแสดงละครเวทีที่ถือเป็นศิลปะชั้นสูง เน้นหนักด้านเนื้อร้อง ทำนองและการเต้นรำ มีเพลงร้องประกอบและดนตรีในการแสดง จึงมีความสำคัญมาก การแสดงสดแต่ละรอบนักแสดงใส่อารมณ์ความสามารถอย่างสูงเป็นพิเศษ โดยใช้วงดนตรีออร์เคสตร้าวงใหญ่บรรเลงสดๆ จึงได้รับความนิยมมายาวนานทั้งอเมริกา อังกฤษและฝรั่งเศส เป็นลักษณะละครอเมริกัน เรียกว่า ละครเพลง จะมีองค์ประกอบรูป

การแสดงร้องเพลงสดทุกรอบ เช่น เรื่องๆ เดอะ คิง แอนด์ ไอ (The King and I), เดอะ แฟนทอม ออฟ ดิ โอเปร่า (The Phantom 0f the Opera) ที่เรียกชื่อกันว่า ปีศาจโรงละคร ได้รับความนิยมสูงมากที่สุดในรอบ ๕๐ ปี มากระทั่งปัจจุบันนี้ และเพลงการเต้นรำ จะมีหลายลักษณะต่างๆ กัน ที่ได้รับความนิยมสูงสุดในลีลาการเต้นแบบบรอดเวย์เพลงเต้นจะกำหนดไว้ตายตัว แสดงทุกรอบจะเหมือนกัน ในจังหวะท่าเต้นยกขาเตะขาสูงที่สวยงาม ท่ามกลางสีแสงเสียง มีการฝึกซ้อมมาอย่างดี เช่น ชุด แคน แคน (Can Can) มีสุภาพสตรีสวยๆ แสดง

เป็นทีมในชุดกระโปรงบาน สีสันสวยงาม มีท่าเต้นที่งดงาม คัดผู้หญิงหุ่นดี สวยหวานๆ มีเสน่ห์ชวนมองจำนวนหลายคนมาโชว์การเต้นออกแนวเซ็กซี่ ตื่นเต้นตรึงตาตรึงใจ ผู้ชมโดยเฉพาะผู้ชายจ้องตาแทบไม่กระพริบ กับท่าเต้นที่เธอแสดงกับเพลงชุดแคน แคน เปิดการแสดงที่ไหน จะได้รับความนิยมมาก บัตรขายหมดแทบทุกรอบ ‘CAN CAN’ สร้างขึ้นเป็นภาพยนตร์ในปี ๑๙๖๐ นำแสดงโดยดาราดังระดับโลก คือ แฟรงค์ ซินาตรา และ เชอรี่ แมคเลน ภาพยนตร์เรื่องนี้ออกฉายทั่วโลกทำให้การเต้นแบบแคน แคน โด่งดังมากเป็นที่รู้จักทั่ว

โลกจากสื่อภาพยนตร์เรื่องนี้ ละครการแสดงเต้น can can เกิดขึ้นครั้งแรกในราว ปี ๑๘๓๐ เป็นการเต้นบอลรูม กลุ่มคนชั้นกลางและชั้นสูงเป็นจังหวะต่างๆ หลายรูปแบบ ใน มงต์ปาร์นาส กรุงปารีสประเทศฝรั่งเศส นิยมนักแสดงหญิงสวยๆ เซ็กซี่ น่ารัก น่ารัก จัดเป็นชุดมาเต้นโชว์ที่โรงละครคาบาเรต์ ชื่อ มูแลงรูจ (Moulin Rouge) ที่นี่ท่าเต้นแบบแคน แคน เป็นที่นิยมยาวนานมากถึงปี ๑๙๒๐ นักแสดงหญิงที่มีชื่อเสียงสมัยนั้นมีชื่อว่า La Goulue และ Jane Avril จากหลักฐานอยู่ในภาพวาดหลายรูป แบบโพสต์ อิมเพรสชั่นนิสต์ ของ อองรี เดอ ตูลุส-โลแตร์ก ถือว่าเป็นหลักฐานสำคัญทางประวัติศาสตร์ เกี่ยวกับการ เต้นระบำแคน แคน

คำว่า บรอดเวย์ ความเป็นมาคือ เป็นชื่อของถนนสายหนึ่ง ในเมืองนิวยอร์ก ประเทศสหรัฐอเมริกา ต่อมามีการสร้างโรงละครขึ้น ถือกำเนิดเรียกเป็น โรงละครบรอดเวย์ ตั้งแต่นั้นมา และเปิดรับการแสดงมายาวนานเป็นที่นิยมอย่างกว้างขวางในอเมริกา ในประเทศอังกฤษก็มีโรงละครเช่นกัน สร้างเป็นโรงละครใหญ่ๆ จุที่นั่งผู้ชมได้มาก พร้อมการเปิดการแสดงแบบอลังการต่างๆ เป็นที่สวยงามและเปิดเป็นแบบบรอดเวย์มายาวนานร่วมศตวรรษแล้ว

วงการภาพยนตร์ฮอลลีวูด นำละครบรอดเวย์มาสร้างเป็นภาพยนตร์ออกฉายประสบความสำเร็จทั่วโลกและขึ้นหิ้งภาพยนตร์อมตะหลายเรื่อง ทำให้ละครบรอดเวย์เป็นที่รู้จักแพร่หลายมากขึ้น ภาพยนตร์ดังๆ เช่น South Pacific, Chicago, The Sound of Music, Singing in the Rain, West Side Story เป็นต้น สร้างเป็นภาพยนตร์ มีเพลงร้องประกอบเหมือนแสดงบนเวทีโรงละครบรอดเวย์ทุกอย่าง

ปัจจุบันละครบรอดเวย์ ได้รับการพัฒนาขึ้นมากอย่างต่อเนื่อง มีการนำเทคโนโลยีใหม่ๆ ใช้ในการแสดง อาทิ ระบบคอมพิวเตอร์ เครื่องยิงแสงเลเซอร์ เครื่องสร้างภาพ ๓ มิติ เครื่องเสียงชุดใหญ่กำลังวัตสูงๆ เสียงดังฟังขัด ทันสมัยขึ้นมาก ระบบสี แสง เสียง สร้างความยิ่งใหญ่ให้กับการแสดงมากขึ้น ทำให้ละครบรอดเวย์ดูสมจริงสมจังมากขึ้นกว่าสมัยก่อน เป็นการพัฒนาจุดเด่นของละครบรอดเวย์ในปัจจุบันและน่าชมยิ่งขึ้น โดยเฉพาะการแสดง ชุดเต้น Can Can จึงสวยตระการตาน่าชมที่สุด