ไกล้บ้านเลย  อย่างงี้ต้องแวะไปเยี่ยมชมชะแร้วครับ

คุณพ่อผมได้เอ่ยถึงนักพากย์ที่ชื่อ ศักดิ์ชาย สนั่นเมือง เมื่อนานมากแล้ว เพราะแต่ก่อนนั้นคุณพ่อผมเคยขับรถให้กับบริการ สมานมิตรภาพยนตร์ กาญจนบุรีครับ ก็เลยมีโอกาสได้ฟังการพากย์ในตอนนั้นด้วย

ขออภัยที่ผมจำชื่อเจ้าของไม่ได้ จำได้แต่เพียงลาง ๆ ว่า เป็นตำรวจครับ แล้วบ้านของเขาก็อยู่ติดกับห้องอาหารโสฬส เชิงสะพานข้ามแม่น้ำแคว ซึ่งคุณพ่อผม ครอบครัว และญาติ ๆ ที่เมืองกาญจน์จะรู้จักกันดี บ้านญาติจะอยู่ด้านทิศตะวันออกของวัดไชยชุมพลชนะสงคราม บนถนนพลายชุมพล ซึ่งจะออกไปบริเวณตลาดชุกโดน (อ่านว่า ชุก - กะ - โดน)

กระทั่งเมื่อปี พ.ศ. 2546 เดือนสิงหาคม เจ้าของสมานมิตร ฯ ก็เสียชีวิต ซึ่งทางญาติ ๆ ที่เมืองกาญจน์โทรไปบอก และในตอนนั้นผมก็ไปเป็นครูจ้างสอนอยู่ที่โรงเรียนแห่งหนึ่งของ อ. หนองปรือ ซึ่งผมก็ลงไปพักผ่อนที่บ้านญาติโดยบังเอิญ และไม่ได้นัดหมายกันมาก่อน เนื่องจากผมไปกับคณะครูของทางโรงเรียนเพื่อไปเยี่ยมอาการป่วยของครูโรงเรียนเดียวกันที่โรงพยาบาลพหลพลพยุหะเสนา ก็เลยทราบในภายหลัง จึงได้ไปร่วมงานในคืนนั้นด้วย ก็มีโอกาสได้พบกับเจ้าของหนังกลางแปลงที่ผมเคยนั่งรถผ่านอยู่บ่อย ๆ อย่าง รังษีภาพยนตร์ (แต่มีโอกาสได้ดูหนังเร่ปิดวิกที่ตลาดนัด ซึ่งเข้าฉายช่วงปลายปี 2545 จนถึงโปรแกรมสุดท้ายของหน่วยนี้คือเรื่อง จ. เจี๊ยวจ๊าว แต่โดยมากจะดูที่โรงหนังสยาม หลังท่ารถเมืองกาญจน์เสียเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งเป็นหนังไทยของไฟว์สตาร์ และไท เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ รวมทั้งหนังญี่ปุ่นหรือเกาหลีฟอร์มเล็ก ๆ ส่วนธนา ซีนีเพล็กซ์ ก็ดูหลายเรื่องจนถึงเรื่อง แฟนฉัน เป็นเรื่องสุดท้ายก่อนที่ย้ายกลับมาที่นครสวรรค์), และก็มีคุณทิวา รุ่งมณี แห่ง รุ่งทิวาภาพยนตร์ ก็มาร่วมงานด้วย

ส่วนคุณพ่อผมก็อยู่ได้อีกราว ๆ 2 ปี ก็เสียชีวิตในตอนปลายปี พ.ศ. 2548 ซึ่งช่วงที่ระหว่างอยู่ในงานศพนั้น บรรดาญาติ ๆ ก็นั่งเล่าทบทวนความหลัง ซึ่งในนั้นก็มีเรื่องของการดูหนังพากย์สดของนักพากย์ที่ชื่อนี้ด้วยครับ

ตอนเป็นเด็กเคยมีโอกาสได้ไปดูหนังที่สมานมิตร ฯ ฉายหนังจีน จำได้ว่าหนังเหล่านี้เป็นเสียงจีนในฟิล์ม ซับไทยแบบตอก ขณะที่หนังจีนที่พากย์เสียงไทยในฟิล์มก็น่าจะมีแล้วครับ แต่โดยมากจะชอบพากย์กันสด ๆ ขณะฉายมากกว่า

หนังชอว์ บราเดอร์สที่เป็นเสียงไทยในฟิล์มจากนักพากย์ในยุคแรก ๆ น่าสนใจครับ น่าจะอนุรักษ์ไว้เพราะเสียงพากย์ไทยต้นฉบับที่มาจากจากฟิล์มเดิมนั้นหายากครับ แต่ถ้าเป็นเสียงพากย์ที่พากย์โดยนักพากย์ประจำโรงในต่างจังหวัด ซึ่งบันทึกลงเทปรีลไว้ ก็คงต้องยกให้นักพากย์ที่ชื่อ โกญจนาถ ซึ่งจำได้ว่าเฮียแอ๊ดมีดีวีดีหนังชอว์ บราเดอร์ส ที่โมและใส่เสียงพากย์จากเทปรีลต้นฉบับไว้เป็นบางเรื่องครับ

อย่างไรก็ตาม ถ้าพบฟิล์มหนังชอว์ บราเดอร์สที่เป็นเสียงไทยในฟิล์ม พยายามรักษาฟิล์มไว้ให้ได้นะครับ เดี๋ยวผมจะขึ้นไปอุดรธานี (กำลังรออนุมัติจากครูใหญ่และเปลี่ยนครูเพื่อสอนแทนตอนผมไม่อยู่ในวันที่ 9 ก.ค.) จะลองปรึกษาดูครับ จะได้บันทึกเสียงไทยจากฟิล์มเดิมไว้ก่อน เพราะถ้าฟิล์มเสียไปแล้ว มันเสียไปทั้งหมดครับ แต่ถ้าบันทึกเอาไว้ได้ทันก่อนฟิล์มจะเสีย ก็ยังสามารถนำเสียงจากฟิล์มเดิมมาโมใส่ดีวีดีได้ เพราะ 3 เรื่องที่กล่าวมา ค่ายยูไนเต็ดเคยออกเป็นดีวีดีมาก่อน ส่วนที่นำมาผลิตใหม่โดย ไลอ้อน ฮาร์ท ไม่แน่ใจครับ

ถ้ามีโอกาส ก็รีบๆหาวิธีถ่ายลงวิดีโอไว้ก็ดีครับ


อย่างเช่น ตัวอย่างม้วนนี้เป็นต้น สภาพตอนนี้ก็ใกล้จะฉายไม่ได้เต็มทีแล้ว ทิ้งไว้อีกซัก 1-2 ปี คงกู่ไม่กลับแล้วละครับ




(เอามาแปะโดยพละการแบบนี้ เจ้าของฟิล์มจะว่าอะไรมั้ยเนี่ย --a)

เห็นกระเป๋าฟิล์มหนังสีน้ำตาล คิดถึงความหลังเมื่อ 20 กว่าปีที่แล้วที่เคยสัมผัสทุกคืนที่ได้เคยพากย์หนังมา ขอขอบคุณท่านนักพากย์ภูธรที่ได้ค้นคว้าข้อมูลที่เสนอมา ณ โอกาสนี้  ซึ่งหนังชอว์สำหรับผมแล้วถือว่าเป็นครูในการพากย์หนังในอดีตที่ผ่านมา