ประธานกรรมการ :ปวีณ เขื่อนแก้ว
เวบมาสเตอร์:อนุกูล วิมูลศักดิ์ 084-819-7374,095-308-6840
= ภายใน24ชั่วโมง , 
= ภายใน 3 วัน 
= ทั่วไป , 
= คลาส2 , 
= คลาส3 ,
(ID:19531) เปิดตำนานหนังขายยาศรีตระการเภสัช ตรานกกระจอกเทศ โดย Jub Classic Movie |
เปิดตำนานหนังขายยาศรีตระการเภสัช ตรานกกระจอกเทศ โดย Jub Classic Movie
ระยะหลังๆ นี้ เวลาไปตามหากากฟิล์มหนังไทยเก่าๆ มักจะได้รับคำบอกกล่าวว่า ถ้าเป็นหนัง 16 มม.เก่าๆ ทำไมไม่ลองไปตามหาจากพวกหนังขายยาดูบ้าง พวกนี้เขาจะฉายหนังมานาน อาจจะเก็บฟิล์มนั้นไว้ก็ได้..ก็เลยนึกได้ว่า ที่จังหวัดอุดรธานี ใกล้ๆ บ้านพี่แอ๊ดAdd Peoplecine แห่ง www.peoplecine.com ของเรา ก็เคยมีคนทำหนังขายยาอยู่ด้วย แต่ทราบเขาเลิกกิจการไปนานแล้ว ปัจจุบันทำเป็นโรงแรม.. แต่เพราะความอยากรู้ อยากเห็น อยากไปพูดคุยถึงความหลังเก่าๆ จึงขอให้พี่แอ๊ดช่วยติดต่อประสานงานให้หน่อย
จากนั้น วันเสาร์ที่ 8 พฤศจิกายน 2557 ผมกับเพื่อนจึงเดินทางไปจังหวัดอุดรธานี ไปหาพี่แอ๊ดเพื่อให้ช่วยนำทาง..แต่พอไปถึง พี่แอ๊ดไม่ได้เพียงแต่ช่วยนำทางแล้วครับ ไหนๆ เราก็ไปถึงถิ่นแบบนี้ พี่แอ๊ดก็เลยมาเป็นพิธีกรกิตติมศักดิ์ให้ผมด้วย..พี่แอ๊ดพาเราไปที่โรงแรมศรีตระการ ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากร้านพี่แอ๊ด..
เมื่อไปถึง ก็พบกับพี่น้อย สุวรรณี เพ็งสา ผู้จัดการโรงแรมศรีตระการ ซึ่งเป็นลูกสาวนายสิงห์ เพ็งสา ผู้ก่อตั้งกิจการหนังขายยาศรีตระการเภสัช ตรานกกระจอกเทศและต่อมาจึงได้สร้างโรงแรมแห่งนี้ด้วย หลังจากทักทายแนะนำตัวกันแล้ว เราก็เริ่มบันทึกเทปสดๆ ทันที พี่น้อยเล่าประวัติความเป็นมาของคุณพ่อสิงห์กับกิจการหนังขายยาว่า มีความเป็นมาอย่างไร.. ระหว่างนั้นก็ชี้ให้ดูรูปถ่ายเก่าๆ ที่ติดโชว์ตามผนังโรงแรมด้วยว่าเป็นภาพอะไรบ้าง.. ระหว่างนั้น คุณสันกฤต เพ็งสา ซี้ของพี่แอ๊ดซึ่งเป็นน้องชายพี่น้อย สุวรรณี ก็เข้ามาสมทบและช่วยเล่าเรื่องราวอีกคน..น่าตื่นเต้นและสนุกครับ..เขียนไม่หมดหรอกครับ ต้องดูจากเทปสัมภาษณ์นะครับ
ส่วนเรื่องข้าวของที่เหลือจากการฉายหนังขายยาไม่ว่าจะเป็น เครื่องฉายหนัง ฟิล์ม ใบปิดโปสเตอร์หนังนั้น เท่าที่ฟังๆ มาเห็นว่า คุณพ่อสิงห์ เพ็งสา แทบจะไม่เคยขายให้ใครเลย ท่านเก็บไว้ในโกดังตลอดมา แต่ด้วยระยะเวลาที่เก็บมายาวนานประกอบกับการขนย้ายข้าวของหลายครั้ง ก็เลยทำให้มีบางส่วนเสียหายไปแล้ว เมื่อพูดคุยกันเสร็จสรรพ คุณสันกฤตก็พาเราไปดูฟิล์มเก่าๆ ที่ยังเหลืออยู่ หากเห็นว่า ยังพอฉายได้ ก็ยินดีให้ยืมไปเก็บภาพไว้ก่อน...แม้ว่าฟิล์มจะเสียหายไปมากแล้ว แต่ที่เหลือๆ กองๆ ให้เห็นก็ยังมีค่าสำหรับเรา.. ตลอดเวลาที่ผมรื้อฟื้นนั้น.. คำพูดของคุณสันกฤต เพ็งสา ยังก้องอยู่ในหูผมว่า.. อยากเห็นหนังของพ่ออีก..อยากให้คนอื่นได้ดูหนังของพ่อบ้าง..จึงทำให้เราพยายามเลือกฟิล์มกลับมาบ้านให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แม้บางม้วนจะเสียหายไปกว่าครึ่งม้วน แต่เราก็นำกลับมาเพราะคิดว่า ยังมีอีกครึ่งม้วนที่อาจจะใช้ได้.. วันนั้น เราจึงได้ฟิล์มกลับมาหลายม้วนและได้ฟังเรื่องราวอันน่าภาคภูมิใจของตระกูลเพ็งสากับเรื่องราวของหนังขายยาที่เกือบจะเรียกได้ว่า เป็นเจ้าแรกๆ ในจังหวัดอุดรธานี
จากนั้น วันเสาร์ที่ 8 พฤศจิกายน 2557 ผมกับเพื่อนจึงเดินทางไปจังหวัดอุดรธานี ไปหาพี่แอ๊ดเพื่อให้ช่วยนำทาง..แต่พอไปถึง พี่แอ๊ดไม่ได้เพียงแต่ช่วยนำทางแล้วครับ ไหนๆ เราก็ไปถึงถิ่นแบบนี้ พี่แอ๊ดก็เลยมาเป็นพิธีกรกิตติมศักดิ์ให้ผมด้วย..พี่แอ๊ดพาเราไปที่โรงแรมศรีตระการ ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากร้านพี่แอ๊ด..
เมื่อไปถึง ก็พบกับพี่น้อย สุวรรณี เพ็งสา ผู้จัดการโรงแรมศรีตระการ ซึ่งเป็นลูกสาวนายสิงห์ เพ็งสา ผู้ก่อตั้งกิจการหนังขายยาศรีตระการเภสัช ตรานกกระจอกเทศและต่อมาจึงได้สร้างโรงแรมแห่งนี้ด้วย หลังจากทักทายแนะนำตัวกันแล้ว เราก็เริ่มบันทึกเทปสดๆ ทันที พี่น้อยเล่าประวัติความเป็นมาของคุณพ่อสิงห์กับกิจการหนังขายยาว่า มีความเป็นมาอย่างไร.. ระหว่างนั้นก็ชี้ให้ดูรูปถ่ายเก่าๆ ที่ติดโชว์ตามผนังโรงแรมด้วยว่าเป็นภาพอะไรบ้าง.. ระหว่างนั้น คุณสันกฤต เพ็งสา ซี้ของพี่แอ๊ดซึ่งเป็นน้องชายพี่น้อย สุวรรณี ก็เข้ามาสมทบและช่วยเล่าเรื่องราวอีกคน..น่าตื่นเต้นและสนุกครับ..เขียนไม่หมดหรอกครับ ต้องดูจากเทปสัมภาษณ์นะครับ
ส่วนเรื่องข้าวของที่เหลือจากการฉายหนังขายยาไม่ว่าจะเป็น เครื่องฉายหนัง ฟิล์ม ใบปิดโปสเตอร์หนังนั้น เท่าที่ฟังๆ มาเห็นว่า คุณพ่อสิงห์ เพ็งสา แทบจะไม่เคยขายให้ใครเลย ท่านเก็บไว้ในโกดังตลอดมา แต่ด้วยระยะเวลาที่เก็บมายาวนานประกอบกับการขนย้ายข้าวของหลายครั้ง ก็เลยทำให้มีบางส่วนเสียหายไปแล้ว เมื่อพูดคุยกันเสร็จสรรพ คุณสันกฤตก็พาเราไปดูฟิล์มเก่าๆ ที่ยังเหลืออยู่ หากเห็นว่า ยังพอฉายได้ ก็ยินดีให้ยืมไปเก็บภาพไว้ก่อน...แม้ว่าฟิล์มจะเสียหายไปมากแล้ว แต่ที่เหลือๆ กองๆ ให้เห็นก็ยังมีค่าสำหรับเรา.. ตลอดเวลาที่ผมรื้อฟื้นนั้น.. คำพูดของคุณสันกฤต เพ็งสา ยังก้องอยู่ในหูผมว่า.. อยากเห็นหนังของพ่ออีก..อยากให้คนอื่นได้ดูหนังของพ่อบ้าง..จึงทำให้เราพยายามเลือกฟิล์มกลับมาบ้านให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แม้บางม้วนจะเสียหายไปกว่าครึ่งม้วน แต่เราก็นำกลับมาเพราะคิดว่า ยังมีอีกครึ่งม้วนที่อาจจะใช้ได้.. วันนั้น เราจึงได้ฟิล์มกลับมาหลายม้วนและได้ฟังเรื่องราวอันน่าภาคภูมิใจของตระกูลเพ็งสากับเรื่องราวของหนังขายยาที่เกือบจะเรียกได้ว่า เป็นเจ้าแรกๆ ในจังหวัดอุดรธานี
ความเห็น |
[1]
(ID:182707)
เห็นม้วนฟิล์มหนังท้ายๆ เรื่องแล้ว หดหู่มาก..เสียดาย
เลือกหน้า
[1]
จำนวนหัวข้อทั้งหมด 1
จำนวนหัวข้อทั้งหมด 1
กลับขึ้นข้างบน / กลับหน้าแรก
ถูกเปิด: ถูกคลิ๊กแล้ว: 116951361 ตอนนี้มีผู้เข้าชม : 1 ล่าสุด :Sallycgriet , BrianerpGep , AnthonykDraib , Kristenmswony , Edwinjophorie , Stanley , RobertMIGH , ProlBlask , Robbsf , Jamesfap ,