------------------------------------------------------------------

บทความข้างล่างนี้ ได้มาจาก

"สมาคมนักพากย์ภาพยนตร์แห่งประเทศไทย" (Film Versionist Association).

------------------------------------------------------------------

คำว่า "ให้"  พาให้นึกถึงคำว่า "ให้เสียง"  ซึ่งปัจจุบันนิยมใช้ในวงการภาพยนตร์

จะแปลมาจากคำฝรั่ง "sound effect" ซึ่งหมายถึงการจัดใส่เสียงประกอบ

ก็อาจจะไม่ถูกต้องนัก เพราะคำว่า "ให้เสียง"

เท่าที่สังเกตการใช้ ดูจะหมายถึงการพูดบทเจรจาแทนตัวละคร

ซึ่งมิได้อัดเสียงเจ้าตัวไว้ในฟิล์ม

ถ้าคำว่า "ให้เสียง" มีความหมายดังนี้

ไทยเราก็เคยมีคำว่า "พากย์" ใช้มาตั้งแต่ครั้งกรุงศรีอยุธยา "พากย์โขน พากย์หนัง" (หนังใหญ่ หนังตะลุง)

ก่อนหน้านี้ราว 20-30 ปี ก็ยังใช้คำว่า "พากย์" กับผู้เจรจาแทนผู้แสดงภาพยนตร์

คำว่า "นักพากย์ภาพยนตร์" ก็ยังใช้อยู่ตามชนบทเวลานี้

บังเอิญผู้ที่ผูกคำว่า "ให้เสียง" ในความหมายของ "เจรจาแทนตัวละคร" 

และเคยใช้คำว่า "พากย์" มานมนานนั้น  อาจไม่ทันนึกถึงคำว่า "ให้เสียง" ซึ่งเป็นสำนวนไทยเก่า

และหมายความถึงการกระแอมกระไอให้เสียงให้อีกฝ่ายหนึ่งรู้ตัวเสียก่อน

เช่น ถ้าเราจะเข้าไปเยี่ยมเยียนหรือต้องการพบใครในห้องของเขา

เราก็จะเคาะประตูให้เขารู้ตัวเสียก่อนโดยมารยาท

ด้วยเกรงว่าผู้นั้นซึ่งอาจอยู่ในสภาพไม่พร้อมจะรับแขกได้ทันที

จะได้มีเวลาเตรียมตัวทัน 

หรือบ้านไทยในชนบทห่างไกล มักเลี้ยงสุนัขดุไว้เฝ้าบ้าน

ใครมาหาจะต้องตะโกนเรียกเจ้าของบ้านให้รู้ตัวเสียก่อน

ขืนพรวดพราดเปิดประตูรั้วเข้าไป ถูกสุนัขกัดเข้าก็เจ็บตัวเปล่า ๆ 

แล้วยังจะถูกเจ้าของบ้านต่อว่า "จะเข้าบ้านก็ไม่ให้สุ้มให้เสียงเสียก่อน"  อีกด้วย

ดังนั้น คำว่า "ให้เสียง" ในความหมายว่า "พากย์" จึงเป็นคำไทยที่เพิ่มขึ้นให้ภาษาไทยงอกงาม

แต่ก็บังเอิญไปซ้ำสำนวน "ให้เสียง" ของเก่า อันเป็นคนละความหมาย

การบัญญัติคำขึ้นใช้ จำเป็นต้องพินิจพิจารณาก่อนให้รอบคอบ

จึงต้องมีคณะกรรมการบัญญัติศัพท์ของวงวิชาการต่าง ๆ ขึ้นในปัจจุบันนี้

-------------------------------------------------------------------

คัดลอกคำต่อคำจาก :

กิจกรรมประจำชุดวิชา 10161 : ภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร

ภาคการศึกษาที่ 2/2548

สาขาวิชาศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช

โดย...คณะกรรมการบริหารชุดวิชาภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร

(กันยายน 2548).

------------------------------------------------------------------

ขอได้รับความขอบคุณจาก...

"สมาคมนักพากย์ภาพยนตร์แห่งประเทศไทย" (Film Versionist Association).

ขอบคุณครับที่ให้ข้อมูล

จะได้เห็นความแตกต่างระหว่าง

คำว่า "ให้เสียง" กับคำว่า "พากย์"  ซึ่งแท้จริงแล้วต่างกันจริง และควรให้คำว่า

"พากย์" จึงน่าจะถูกต้องมากกว่า

ตามพจนานุกรรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน ฉบับ พ.ศ.2542

คำว่า "ให้เสียง" หมายถึง ก.(กิริยา) กระทำเสียงใดให้ผู้อื่นรู้ตัวล่วงหน้าก่อนที่จะปรากฏกาย เช่น ฉันตกใจ เธอเข้ามาไม่ให้เสียงเลย (อยู่หน้า 1,315 -1,316)

คำว่า "พากย์"

หมายถึง ก.(กิริยา) พุดแทนผู้แสดงหรือตามบทบาทผู้แสดง โขน หนัง หรือภาพยนตร์ เป็นต้น เช่นการพากย์โขน พากย์หนังตะลุง พากย์หนังใหญ่ พากย์ภาพยนตร์,

บรรยายถ่ายทอดการแข่งขันกีฬาหรือการแสดงบางอย่าง เช่น พากย์มวย พากย์ฟุตบอล, กล่าวเรื่องราวเป็นทำนองเมื่อแสดงโขนเล่นหนัง

น.(นาม) คำพูด,ภาษา คำกล่าวเรื่องราวเป็นทำนองเมื่อแสดงโขนหรือหนังใหญ่ เป็นต้น บทพากย์ ก็ว่า (ป.,ส.วากย).พากย์หนัง(ปาก) ก.พูดตามบทพากย์ภาพยนตร์, พากย์ ก็ว่า (อยู่หน้า 782)

ผมว่า นักพากย์ทุกวันนี้ นิยมใช้คำว่า "ให้เสียง"นั้น  คงไม่ต้องการยึดหลักความถูกต้องตามหลักภาษา แต่คงต้องการเน้น "ความเท่ห์" หรือ "เป็นจุดขาย" มากกว่า เพื่อสร้าง "สิ่งดึงดูดใจและสร้างอารมณ์ร่วม" ให้กับผู้ชมภาพยนตร์