เห็นว่าน่าสนใจ เลยเอามาลงให้ได้ชมกันครับ

บรรยากาศมันต่างกันลิบครับ ดูแผ่นหนังในบ้านกับไปดูหนังกลางแปลงเทียบกันไม่ติด

หนังกลางแปลงคนดูเยอะกว่า มีสีสันกว่า ผมไปดูหนังกลางแปลงก็ไปด้อม ๆ ที่เครื่องฉายดูเขาเปลี่ยนฟิล์มหนัง บางทีเขาตัดฟิล์มก็ไปเก็บมาไว้เป็นที่ระลึก

วิดิทัศน์ที่ได้นำเสนอมานี้ เป็นสารคดีที่มีเนื้อหาสาระสำคัญที่ดี  ในอดีตที่ผ่านมาเคยรุ่งเรื่องเป็นมหรสพที่อยู่คู่กับสังคมไทยมาโดยตลอด  แต่เมื่อความทันสมัยของเทคโนโลยีเข้ามาในชีวิตประจำวันนี้ คนในสังคมมีทางเลือกบริโภคความบังเทิงหลากหลาย ทำให้หนังกลางแปลงแต่เดิมนั้น ถือว่าเป็นมหรสพอันดับหนึ่งของคนในชนบท หากมีทั้งหนังกลางแปลง และลิเกพร้อมกันแล้ว  คนส่วนใหญ่มักจะเลือกไปชมหนังกลางแปลงมากกว่า เพราะว่ามีอรรถรสความบังเทิงมากกว่า หากมีหนังต่างประเทศไม่ว่าจะเป็นหนังจีน อินเดีย และหนังฝรั่งส่วนใหญ่มาจากฮอลีวูดของสหรัฐอเมริกา หากเป็นหนังที่พากย์สดแล้วยิ่งมีความสนุกสนานได้ หัวเราะ ร้องไห้ ตามอารมณ์ของนักพากย์ที่ได้ใส่สีสันในภาพยนตร์

คนชนบทได้เห็นต่างประเทศ  ก็เพราะได้ดูหนังกลางแปลงนี้เอง โดยได้รับความรู้ประวัติศาสตร์ของประเทศต่างๆ จากภาพยนตร์  อาทิ ได้รับทราบประวัติศาสตร์ชาติจีน แต่ยุคแต่ละสมัย เช่น หากไว้ผมเปียโกนหัวครึ่งศีรษะ ย่อมรู้ได้ว่าเป็นเหตุการณ์ในสมัยราชวงศ์ชิง หรือแมนจู  ได้แก่เรื่อง ปึงซีเง็ก  หวงเฟยหง  ถ้าเป็นหนังฝรั่ง เราได้รับรู้ข้อมูลเกี่ยวกับสงครามโลก ครั้งที่ 1 หรือสงครามโลก ครั้งที่ 2  หรือสงครามเวียดนาม  ชาวบ้านได้รับรู้ว่า มีฮิตเลอร์เป็นผู้นำประเทศเยอรมัน  มีสตาลิน เป็นผู้นำประเทศสหภาพโซเวียต  ถ้าหากเป็นหนังอินเดีย ได้เห็นฉากทิวทัศน์ของประเทศอินเดีย ได้รับฟังเพลงประกอบภาพยนตร์ ได้รับรู้วิถีชีวิตของคนอินเดีย ถ้าหากคนที่มีฐานะยากจนก็ยากจนสุดๆ เสื้อผ้าอาภรณ์แทบจะไม่ห่อกาย  หากคนที่มีฐานะร่ำรวย ก็ร่ำรวยแบบเวอร์สุดๆ คือห้องนอนในบ้านสามารถขับรถเข้าไปจอดในห้องนอนได้เลย เรายังได้รับรู้ประเพณี วัตนธรรมของคนอินเดียผ่านทางภาพยนตร์ไม่เคยเปลี่ยนแปลง ปฏิบัติกันต่อมานับเวลาพันกว่าปี เช่นประเพณีแต่งงาน ฝ่ายหญิงต้องไปขอฝ่ายชาย  และเมื่อสามีได้เสียชีวิตลง ฝ่ายภรรยาก้จะต้องโดดเข้ากองไฟตายตามสามี  สิ่งเหล่านี้เป็นแปลงตัวอย่างเล็กน้อยที่  ชาวบ้านได้รับรู้ผ่านทางภาพยนตร์ พร้อมกับความบันเทิงทั่วค่ำคืน ที่นานๆที่ปีหนจะมีชักครั้งหรือสองครั้งก็ตาม  ในปัจจุบันหาดูภาพยนตร์อินเดีย ตามโรงหนังและหนังกลางแปลงได้อยากมาก  จะดูทั้งที่จะไปหาหนังแผ่นมาดู ซึ่งไม่ได้อรรถรสที่ดูจากแผ่นฟิล์ม

หากพูดไปแล้ววงการหนังอินเดียพัฒนาการไปได้มากว่าหนังไทย ร้อยเท่าพันเท่า ประมาณ ทั้งที่ประเทศไทยและประเทศอินเดียมีพัฒนาการของภาพยนตร์น่าจะพอกัน  แต่อุตสาหกรรมภาพยนตร์ติดอันดับต้นของโลก การบริโภคภาพยนตร์ยังไม่เพียงพอ เพราะว่าอินเดียมีประชากรมากกว่า พันล้านคน ในปัจจุปัน  ในประเทศสหรัฐอเมริกา มี ฮอลีวู๊ดท์ เป็นแหล่งผลิตภาพยนตร์ที่จัดจำหน่ายทั่วโลก   แต่อินเดีย ก็มี บอลีวู๊ดท์ เป็นแหล่งผลิตภาพยนตร์ที่ใหญ่ เพียงแค่ออกฉายทั่วทั้งประเทศยังไม่เพียงพอ   ดาราหนังของอินเดีย มักจะไม่มีข่าวคราวในทางที่ไม่ดี เพราะว่าดาราหนังของอินเดียจะเก็บตัว และคนอินเดียยกย่องให้เป็นนางฟ้า เทวดา มากการการหลบลู่ในเกิดความเสียหายได้   นางเอกหนังอินเดียส่วนใหญ่มีดีกรีเป็นนางงามระดับเวที่โลก ในอดีต มีซีน่า อามาน เป็นมิสเอเชีย   ในปัจจุบันมีมิสเวิร์ด อย่างเช่น อิสวารายา ไร เป็นนางเอกยอดนิยมในปัจจุบัน 

ดังนั้น ในปัจจุบันความนิยมหนังของกลางแปลงมีน้อยมาก ความบันเทิงนี้กำลังจะเลื่อนหายไปจากสังคมไทยแล้ว ควรอนุรักษ์รักษาไว้ เพื่อให้เป็นมรดกของสังคมไทยต่อไป

ในอดีต..... หน้าโรงลิเกก็เคยเงียบเหงา เพราะผู้คนมุ่งไปดูหนังกลางแปลงกันจนล้นมาถึงเครื่องฉาย