หนังกลางแปลง :  หนังสร้างค่าย 

การออกค่ายหรือการจัดกิจกรรมในแต่ละครั้ง  มักใช้เวลาอย่างน้อย 2 7  วัน  และมีผู้เข้าร่วมอยู่ระหว่าง 20 60  คนเสมอ  แต่นั่นก็ยังพบว่าบางโครงการมีคนทะลักเข้าร่วมกิจกรรมจำนวนมากถึง 100- 140 คนเลยก็มี  และไม่ว่ากิจกรรมนั้นจะเป็น "ค่ายสร้าง, ค่ายสอน, หรือค่ายเรียนรู้"  ก็ตาม  ต่างก็ใช้งบประมาณเป็นหลายหมื่นบาทด้วยกันแทบทั้งสิ้น  หรือแม้แต่บางค่ายก็ใช้งบประมาณขับเคลื่อนโครงการมากถึง 100,000 150,000  บาทเลยก็มี 
          คำถามสำคัญก็คือ ค่ายแต่ละค่าย กิจกรรมแต่ละกิจกรรม ได้รับงบประมาณมาจากที่ไหนล่ะ ?

          แต่ที่แน่ ๆ ค่ายแต่ละค่าย กิจกรรมแต่ละกิจกรรมล้วนได้รับการสนับสนุนจากเงินรายได้ฯ หมวดเงินอุดหนุน ค่าบำรุงกิจกรรมนิสิตและกีฬาของมหาวิทยาลัยกันน้อยมาก  เพราะทั้งหลายทั้งปวงนั้น  ล้วนแล้วแต่เป็นงบประมาณ "จัดหาเอง"  แทบทั้งสิ้น  โดยเฉพาะการจัดหาเองผ่านวิธีการ หรือกิจกรรมสุดฮิตที่เรียกติดปากกันในรั้ว "มมส"  ว่า "หนังกลางแปลง"  หรือ "หนังสร้างค่าย"

ปัจจุบันการจัดฉายหนังกลางแปลงเพื่อระดมทุนจัดกิจกรรมค่ายนั้น  จะมีขึ้นในทุกวันศุกร์และวันเสาร์อย่างต่อเนื่อง  โดยยึดสนามกีฬาลานโล่งแจ้งใกล้ๆ กับอาคารพลศึกษาเป็นสถานที่จัดฉาย  และการฉายแต่ละครั้ง จะเก็บค่าตั๋วหนังใบละ 20  บาท  มีหนัง 3  เรื่องให้ดูอย่างออกรสออกชาติ  ซึ่งแต่ละเรื่องก็เป็นเรื่องที่ได้รับความนิยมอยู่แล้ว  และที่สำคัญก็คือการฉายแต่ละครั้งเป็นการฉาย "หนังใหม่"  ที่เพิ่งออกจากโรงมาได้ไม่ถึงสัปดาห์ บางเรื่องก็ออกโรงวันพฤหัสบดี  พอถึงวันศุกร์ก็ถูกนำมาจัดฉายในมหาวิทยาลัยต่อเนื่องทันทีเลยก็มี 

          เรื่องการฉายหนังกลางแปลงในมหาวิทยาลัยนั้น  จัดว่าไม่ใช่เรื่องใหม่ที่เพิ่งเกิดขึ้นในยุคปัจจุบันนี้

เพราะในสมัยที่ยังคงมีสถานะเป็น "มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ มหาสารคาม" (มศว.มหาสารคาม)  ก็พบว่ามีการฉายหนังกลางแปลงอยู่บ้างเหมือนกัน  แต่เป็นการจัดขององค์กรเพียงไม่กี่องค์กรเท่านั้น  เป็นต้นว่า  ชมรมอาสาพัฒนา  พรรคชาวดิน  พรรคพลังสังคม  พรรคก้าวใหม่  โดยเฉพาะชมรมอาสาพัฒนานั้นต้องถือว่า "ช่ำชอง"  ในเรื่องนี้กว่าใครอื่นเป็นไหน ๆ  ซึ่งในสมัยนั้น  สถานที่ที่นิยมเปิดวิกล้อมผ้าฉายหนังกลางแปลงมากที่สุดก็หนีไม่พ้นสนามฟุตบอล (ปัจจุบันคือสนามรักบี้ฟุตบอล)  และรองลงมาก็คือ "โภชนาคาร"  (ปัจจุบันคือโรงเรียนสาธิตฯ ระดับประถม)

สนับสนุนคุณ จ๊อบ อีกหนึ่งเสียง 3-4 ปีที่แล้วเฟื่องฟูมาก (ผมอยู่สารคามด้วยครับ ก่อนมาอยู่ขอนแก่น) จำได้แม่นเลยครับ ที่ผมดูหนังเรื่องที่สายฝนโปรยปรายลงมาพร้อมกับความโศกเศร้าของหนังเรื่อง The Letter จดหมายรัก ดังมากๆ คนดูเต็มโรงหนังจำลอง ผมไปช้า ไปนั่งดูหางจากจอไม่ถึง 5 เมตร แหงนหน้าดูเลย แถมมีเซอร์ไพด้วยฟิล์มต้องวิ่งมาจากโรงหนังปริ้นซ์ กาฬสินธุ์ฝนตกมาไม่ทัน ต้องเอา taxi ม้วนแรกฉายรอกอ่นครับ หนังมาถึงฉายต่อม้วน 2 เลยครับ (พับพ่าสิ) ฝนก็ตกปรอยๆ หนังก็เศร้า หันหลังมองคนดูน้ำตาอาบแก้มแทบทุกคนเลย สรุปว่าวันนั้นสนุกครับ (เรื่องแรก Kill Bill จำภาคไม่ได้ เรื่อง 2 The Letter จดหมายรัก เฮ้ยไม่ใช่สิ taxi ม้วน 1 แล้วจึง The Letter จดหมายรัก เรื่อง 3 taxi ม้วน 2 จนจบ เรื่อง 4 Ju-on ผีดุ น่ากลัวครับเรื่อง) จบ 4 เรื่องเกือบสว่าง ผลงาน หนึ่งนุช ภาพยนตร์ จอ น่าจะไม่เกิน 12 เมตร เพราะเป็นยุคแรก ๆ ครับ จนทุกวันนี้ ต้องไม่ตำกว่า 14 เมตร จะได้เห็นกันอย่างทั่วถึงครับ (ปล.มีอีกเยอะครับประสบการแปลกๆ กับการดูหนังของชมรมนักศึกษาที่ มมส.เดี๋ยวจะเล่าให้ฟังวันหลัง มีแบบซื้อตั๋วแล้วรอดูเป็นเดือนก็มีเพราะฝนตก)

สาวๆน่ารักดีครับ(เกี่ยวอะไรกันเนี่ย 555)

ผมทำงานที่ จ.มหาสารคามแล้ว ว่างๆจะนำบรรยากาศหนังจัดที่สารคามมาให้ชมกันทุกอาทิตย์ไม่ให้มีหลุดเลย(ถ้าไม่ติดอยู่เวร) ไม่ว่าจะเป็นกิมแชหรือหนึ่งนุชครับ เตรียมไปซื้อกล้องใหม่เพื่อมาถ่ายลงเว็ปเราโดยเฉพาะ.... ภาพจะได้แจ่มๆ(น้าน..ติดภาษาพิษณุโลกมาอีกแระ.........5555)