เป็นหนังในปี 2538 เป็นยุคที่มีการเปลี่ยนแปลงรูปแบบของหนังไทยจากแนวภูรธร สรพงษ์ /จารุณี มาเป็นหนังแนววัยรุ่นเป็นส่วนมาก หนังที่ดังๆรุ่นนั้นก็มีหลายเรื่องเช่น ฉลุย/บ้านผีปอบ/บุญชู

สำรับหนังเรื่องนี้ที่น่าสนใจคือ มีการนำเอาเทคนิค Stop motion มาใช้ในหนัง ซึ่งถ้าเป็นปัจจุบันหลายคนก็คิดว่าเชยไปแล้ว แต่ ณ ปีนั้นที่หนังเข้าฉาย ถือว่าเป็นหนังไทยที่เริ่มฉีกแนวออกมา ตามแบบของผู้กำกับอังเคิล

แต่สิ่ที่ผมประทับใจในหนังเรื่องนี้คือ เป็นหนังที่ป๋า ส.อาสนจินดา และ คุณซานโต๊ส (ภาณุ น้อยอารีย์) ซึ่งเป็นดาราที่ผมชอบมาก ได้ฝากผลงานไว้ ซึ่งหลังจากนั้นไม่นาน ป๋าส.ก็จากไป และคุณซานโต๊สก็จากไปอีกคน

ฟิล์มทอง Fuji (ยี่ห้อนี้เสี่ยงต่อการเป็นดาวแดงต้องรักษาให้ดี)

หัวม้วนมีโฆษณาปลาหมึกเส้น เต่าทอง ติดหัวหนังมาให้ได้ชมกันด้วย

ป๋อง ป๋อง คือดอกไม้พูดได้ในเรื่อง เป็นการใช้เทคนิค Stop Motion ถ่ายทอดเป็นความบันเทิงให้ได้ชมกัน

จริงอย่างที่คุณเจี๊ยบว่าไว้ครับ ที่ตอนต้นเรื่องในหนังมีชื่อพี่บุญถิ่น ทวยแก้วด้วย

เสียดายเหมือนกัน กับบุคลากรของวงการภาพยนตร์ไทย ที่จากไปอย่างรวดเร็ว

ปล.ซ้ายคือพี่อังเคิล (ผู้กำกับฉลุยหิน)     ขวาคือพี่บุญถิ่น ทวยแก้ว

สีสันสดใสเพราะเป็นฟิล์ม fuji พิมพ์สีด้วย Eastman จึงคงความสดอยู่ตลอดเวลา ถ้าเป็น Agfa ล่ะก็ เฟสไปนานแล้ว