หลังจากที่ถ่ายภาพโรงภาพยนตร์หนองบัวรามา (ตอนที่ 2) เสร็จ เจ้าของที่อนุญาตให้ถ่ายภาพดังกล่าว บอกว่า ที่ร้านขายของเก่าซึ่งอยู่ในตรอกตรงกันข้าม และไม่ห่างจากโรงหนังนี้มากนัก เห็นมีเครื่องฉาย 16 มม. ไม่รู้ว่าถูกส่งไปทุบทิ้งแล้วหรือยัง

ผมได้ยินแล้วจะมัวชักช้าอย่างไรล่ะครับ ก็บึ่งมอเตอร์ไซค์ไปเลย

ห่างจากโรงหนังไม่มาก ก็ถึงร้านที่รับซื้อของเก่าชื่อคุณดาวรุ่ง เมื่อไปถึงแล้วก็สอบถาม แต่คำตอบที่ได้ก็คือ

มาช้าเกินไปครับ เพราะเพิ่งส่งไปที่ร้านที่คัดแยกเมื่อเดือนก่อนนี้เอง

ได้ฟังคำพูดนี้แล้วเศร้า ป่านนี้คงไม่เหลือให้เห็นแล้วครับ

อย่างไรก็ตาม ผมก็สอบถามที่มาที่ไป จึงได้ความว่า เมื่อ 3 - 4 เดือนก่อน มีอาจารย์ท่านหนึ่งอยู่ที่ อ. หนองบัวนี่แหละ ได้ให้คุณดาวรุ่งไปซื้อของเก่าที่บ้าน สิ่งที่อาจารย์คนนี้ขายเป็นเครื่องฉายหนัง 16 มม. จำนวน 5 เครื่อง อยู่ในกล่องบรรจุอย่างดี และเครื่องเสียงรุ่นเก่าอีกนับหลายเครื่อง อีกทั้งยังมีฟิล์มภาพยนตร์เก่าจำนวนมาก ซึ่งเป็นฟิล์ม 16 มม. ทั้งหมดอยู่ในถุงปุ๋ย

เมื่อได้มาแล้ว สิ่งของทั้งหมดยังไม่ได้คัดแยกทันที แต่วางกองไว้อยู่อย่างนั้น เผื่อหวังว่าจะมีคนสนใจมาซื้อ แต่พอนานวันเข้า ก็ไม่เห็นมีใครมาซื้อสักที ก็เลยจำต้องทุบ...ทุบ...ทุบ และคัดแยกจนไม่เหลือ ส่วนฟิล์มหนังก็ใช้ไม่ได้ครับ เพราะคุณดาวรุ่งบอกว่าเสียหายทั้งหมด คือเน่า...เรียบร้อย เลยคัดแยกเฉพาะกล่องใส่ฟิล์มที่เป็นอลูมิเนียมไป ที่เหลือ...เผาทิ้งทั้งหมดครับ

แม้จะรู้สึกผิดหวังที่มาช้า (จริง ๆ แล้วไม่ทราบมาก่อนว่าเครื่องฉายจะหลุดรอดออกมาเสียด้วยซ้ำ) แต่ก็ยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่ยังหลงเหลือจากการคัดแยก ไปดูกันครับ

เลนส์ 2 ตัวหลังนี้ โชคยังดีที่ไม่ถูกทุบซะก่อน แต่ดูเนื้อเลนส์ อือหือ...สกปรกซะไม่มี เดี๋ยวลองถามสมาชิกในนี้ เผื่อแก้ปัญหาเกี่ยวกับการล้างเลนส์ (นี่ยังไม่รู้ว่าจะเจอรอยขนแมวตามมาอีกหรือเปล่า) หรืออาจจะต้องส่งไปทำที่กรุงเทพ ฯ ซะละมั้ง ตอนนี้เลยยังอยู่กับผมในสภาพแบบเดิม ๆ ครับ

ที่มาที่ไปของคนเล่นเครื่องฉายหนัง 16 มม. นี้ ผมทราบมาคร่าว ๆ ว่า เจ้าของเดิมนั้นเป็นอาจารย์ครับ (ผมขออนุญาตสงวนชื่อ ด้วยเหตุผลบางประการ) ท่านเสียชีวิตไปนานแล้ว ซึ่งอาจารย์รักและชอบแบบเดียวกันกับ เฮียแอ๊ด ของเรา คือชอบถ่ายหนังเป็นงานอดิเรก โดยใช้ฟิล์ม 16 มม. ถ่ายทำ (แต่ฟิล์ม 8 มม. มีหรือเปล่าไม่ทราบเหมือนกัน) กระทั่งพออายุมากขึ้น ซึ่งเป็นช่วงที่วิดีโอเข้ามาก็เลยเลิกไป แต่ตัวฟิล์มก็ยังถูกเก็บเงียบเรื่อยมา จนตัวอาจารย์ได้เสียชีวิตไปก่อน ทั้งฟิล์มและอุปกรณ์เหล่านี้ถูกปล่อยทิ้งจนหมดสภาพ และคาดว่าคงจะมีการจัดห้องขึ้นมาใหม่ จึงจำเป็นต้องระบายของเก่าออกไป นั่นก็คือบรรดาเครื่องฉาย, ฟิล์ม และเครื่องเสียงที่ถูกโละออกมาจากบ้านหลังนั้น

น่าเสียดายมากๆเลยครับ พูดถึงของเก่าที่เค้าทิ้งๆกันน่าเสียดายของบางอย่างมันก็ยังใช้ได้อยู่นะครับ

ตัวเลนส์ Kern Paillard เป็นเลนส์กล้องถ่ายหนัง 16 มม. ครับ ไม่ใช่เป็นเลนส์เครื่องฉายฯ

สามารถล้างได้ครับ...เลนส์พวกนี้จะผลิตจากชิ้นเลนส์คุณภาพดี ลองล้างดูครับ...