ร่วมทดสอบ Peoplecine mobile Beta0.1

ขออนุญาติสอบถามนะครับ ว่ารูปที่ผมโพสใช่ เครื่องฉาย Digital Cinema หรือป่าว

แล้วมีภาพยนต์ไทยเรื่องใหนบ้างที่ฉายด้วยระบบ Digital Cinema ...ขอบคุณครับ...

มีแต่การ์ตูนไทยเท่านั้นล่ะครับที่ฉายแบบนี้

ราคาเท่าไรหนอ

ผมว่าภาพ ไม่ค่อยจะต่างกันเท่าไหร่เลย นะครับ จะต่างก็ตรงราคาบัตรเข้าชม..

ท่าน อื่นๆ คิด อย่างไรกันล่ะครับ

ถ้าฉายกลางแปลงสบายมากครับฉายถึง 12 เมตรน่ะ มั่นใจว่าใช้ไฟ 2K ถึง 4K

แต่ถ้าได้ฉายแบบนี้ คุณจะไม่อยากฉายฟิล์มอีกเลยครับ

เพราะ ฟิล์ม ความเร็ว 24 เฟรม : วินาที

ดิจิตอล ความเร็ว 100 เฟรม : วินาที

ข้อความข้างล่างนี้มาจาก http://www.gotomanager.com/news/details.aspx?id=3309

คำว่าโรงภาพยนตร์ระบบดิจิตอลในเมืองไทย เริ่มต้นมาจากระบบเสียงก่อน เป็นผลมาจากการฟื้นตัวของธุรกิจโรงภาพยนตร์เริ่มกลับมาตื่นตัวอีกครั้ง จากการรุกเข้ามาบุกเบิกตลาดของกลุ่มอีจีวี ตามติดด้วยเมเจอร์ ซีนีเพล็กซ์ ลูกพี่ลูกน้อง ตระกูลพูลวรลักษณ์ ตลอดจนกลุ่มเอสเอฟ

การเข้ามาของกลุ่มธุรกิจเหล่านี้ ไม่เพียงแต่เป็นการปฏิวัติโฉมหน้าของธุรกิจโรงภาพยนตร์ที่อยู่ในแบบเดิมๆ ไปสู่โรงภาพยนตร์ให้ทันสมัย ทั้งการออกแบบตกแต่งอย่างดี และยังเป็นศูนย์กลางความบันเทิง และก็ได้กลายเป็นจุดเริ่มของการนำระบบเสียงดิจิตอลมาใช้

วิวัฒนาการจากระบบเสียงที่เป็น mono ธรรมดามาสู่ระบบ stereo ตามมาด้วยระบบดิจิตอล มีทั้งระบบ SRD, DTS, THX และ SDDS ของโซนี่

สิทธิพร ศรีสงวนสกุล ผู้อำนวยการ บริษัท GOLDENDUCK ผู้นำเข้าและติดตั้งอุปกรณ์เสียงและภาพระบบดิจิตอลสำหรับโรงภาพยนตร์ เล่าว่า ระบบเสียงของโรงภาพยนตร์ในเมืองไทยเวลานี้อยู่ในอันดับต้นๆ ของเอเชีย นอกจากทำซับไตเติ้ลเป็นภาษาไทยแล้ว ด้วยเหตุนี้ บริษัทผู้ผลิตรายใหญ่จากฮอลลีวู้ด ไม่ว่าจะเป็น ฟ็อกซ์ ดิสนีย์ โคลัมเบีย จึงให้เมืองไทยเป็นศูนย์กลางในการ mix เสียงเป็นภาษาอื่นๆ เช่น เกาหลี ญี่ปุ่น อินเดีย ก่อนที่จะนำไปฉายในประเทศเหล่านี้

หลังจากที่บรรดาคอหนังได้อรรถรสในเรื่องของระบบเสียงดิจิตอลมาพักใหญ่แล้ว ก็มาถึงระบบภาพดิจิตอล ซึ่งเป็นเรื่องที่พัฒนาได้ยากกว่า ปัญหาไม่ได้อยู่ที่การถ่ายทำ เพราะปัจจุบันภาพยนตร์หลายเรื่องก็ถ่ายทำระบบดิจิตอลแล้ว ซึ่งหมายความว่า ภาพยนตร์เรื่องนั้นแทนที่จะถ่ายลงบนฟิล์ม ก็จะเปลี่ยนมาเป็นไฟล์ข้อมูล และบรรจุอยู่ใน hard disk แทน ไม่แตกต่างไปจากระบบคอมพิวเตอร์

แต่เมื่อถึงเวลาจะต้องนำไปฉายในโรงภาพยนตร์แล้วกลับต้องเจออุปสรรค เนื่องจากอุปกรณ์ที่ใช้ในการฉายภาพยนตร์ หรือโปรเจกเตอร์ที่เป็นระบบดิจิตอล ยังมีขีดความสามารถไม่เทียบเท่ากับการใช้ฟิล์ม ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของแสง หรือความละเอียดของภาพ

จนกระทั่งบริษัท Texas Instrument บริษัทพัฒนาและวิจัยด้านเทคโนโลยี ได้พัฒนาชิปขึ้นมา เรียกว่า digital light processing หรือ DLC มีลักษณะคล้ายกระจกเงาสะท้อนแสง โดยชิปที่ว่านี้มีขนาดแค่นิ้วกว่าๆ แต่ความสามารถในเรื่องของภาพ คือ มีความละเอียดได้เท่ากับฟิล์ม

"ระบบดิจิตอล เราต้องมองอยู่ 2-3 จุด คือ ความละเอียดของภาพเทียบเท่ากับฟิล์ม แต่ความนิ่งเหนือกว่าฟิล์ม ภาพจะมีความนิ่งมากกว่า

เมื่อ ชิป DLC ถูกพัฒนาออกมาสำเร็จ ภาพยนตร์ที่ถูกถ่ายทำด้วยระบบดิจิตอล แต่เมื่อเข้าฉายในโรงภาพยนตร์ ต้องแปลงกลับมาเป็นแผ่นฟิล์ม เนื่องจากขีดความสามารถของโปรเจกเตอร์ที่เป็นระบบดิจิตอล ยังมีประสิทธิภาพไม่ดีพอ ก็จะไม่เป็นอุปสรรคอีกต่อไป

ภาพยนตร์ที่เคยอยู่ในรูปของแผ่นฟิล์ม จะถูกเปลี่ยนเป็นไฟล์ข้อมูลที่เก็บอยู่ใน hard disk เมื่อต้องการนำไปฉายในโรงภาพยนตร์ในที่ต่างๆ ก็ download ใส่แผ่น DVD หรือส่งผ่านอินเทอร์เน็ต หรือยิงดาวเทียม นำมาฉายผ่านเครื่อง Digital Projector ที่เป็นเครื่อง server สำหรับเก็บข้อมูลภาพยนตร์ หรือที่เรียกว่า Digital Movie Storage

สิทธิพรบอกว่าข้อดีของระบบดิจิตอล คือ คุณภาพของภาพยนตร์ที่ปรากฏอยู่ในโรงภาพยนตร์จะเหมือนกับที่อยู่ในสตูดิโอถ่ายทำ นอกจากนี้ไม่ว่าภาพยนตร์เรื่องนั้นจะถูกนำออกฉายกี่รอบ และกี่วันก็ตาม จนกระทั่งวันสุดท้าย คุณภาพของภาพจะไม่เปลี่ยน

"ไม่เหมือนกับฟิล์ม พอฉายไปเรื่อยๆ ก็จะมีเกิดเส้น หรือเพราะฟิล์มจะมีการสึกกร่อนไปเรื่อยๆ ภาพที่ฉายวันแรกกับวันสุดท้ายที่ออกจากโรงจะไม่เหมือนกัน"

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเครื่องฉายระบบดิจิตอล ที่จะทำให้ผู้ชมได้สัมผัสกับอรรถรสของคำว่า ดิจิตอลเธียเตอร์ ที่เป็นทั้งเสียงและภาพ แต่ก็ยังไม่เห็นถึงความแตกต่างมากนัก อาจจะเป็นเพราะสไตล์ของภาพยนตร์ และเป็นปกติของอุปกรณ์ไอทีที่เป็นรุ่นแรกๆ ยังต้องใช้เวลาในการพัฒนาต่อเนื่อง

แต่อุปสรรคสำคัญของการฉายภาพยนตร์ระบบดิจิตอล อยู่ที่การทำซับไตเติ้ลยังเป็นปัญหาอยู่ เนื่องจากเป็นระบบใหม่ ผู้นำเข้าภาพยนตร์ยังไม่สามารถทำได้เอง ไม่เหมือนกับระบบฟิล์มที่ทำเองได้ในไทย กรณีของภาพยนตร์เรื่อง Star Wars : Episode II ต้องส่งไปทำซับไตเติ้ลที่สหรัฐอเมริกา

"เป็นกระบวนการที่ต้องใช้ทั้งเวลาและต้นทุน" สิทธิพรบอก กรณีของ Star Wars : Episode II จึงต้องใช้เวลา 10 วัน และเงินลงทุนหลักล้านในการส่งไปทำซับไตเติ้ลที่สหรัฐอเมริกา ก่อนจะนำมาเปิดฉายก็เรียกว่าหวุดหวิดเต็มที

สิทธิพรเล่าว่า การทำซับไตเติ้ลภาษาไทยในระบบดิจิตอลนั้น ไม่เหมือนกับระบบฟิล์ม ที่เป็นการซ้อนภาพตัวอักษรลงบนแผ่นฟิล์ม แต่กรณีของภาพยนตร์ในระบบดิจิตอลนั้นทำเช่นนั้นไม่ได้ จะต้องบันทึกอักษรลงบนภาพใหม่ทั้งหมด

แม้ว่าจะมีความยุ่งยากในบางขั้นตอน และยังไม่เห็นความแตกต่างของภาพมากนัก เมื่อเทียบกับการใช้ฟิล์ม ซึ่งยังต้องใช้เวลาอีกพักใหญ่กว่าจะเข้าที่เข้าทาง ฟิล์มอาจจะลดความสำคัญลง

แต่สิ่งที่จะเกิดขึ้นกับโรงภาพยนตร์ที่ใช้เครื่องฉายระบบดิจิตอล ที่มี 94 โรงในโลก ก็คือ การทำกิจกรรมในโรงภาพยนตร์ เช่น การเปิดตัวสินค้าใหม่ของต่างประเทศ จะสามารถถ่ายทอดสัญญาณแบบเรียลไทม์มาที่โรงภาพยนตร์ได้ทันที

และนี่คือผลต่อเนื่องที่เกิดจากพัฒนาการของคำว่า Digital Cinema

นึกออกอีกอย่าง



ตอนนี้เรื่องซับไตเติลไม่น่าเป็นปัญหาแล้วครับ เพราะได้ยินคุณแสนระศักดิ์เล่าให้ฟังว่า เดี๋ยวนี้เป็ดทองรับแสกนต้นฉบับที่เป็นฟิล์ม ให้เป็นดิจิตอลไฟล์ได้แล้ว (สำหรับทำเป็นโฆษณาปะหัวเรื่อง) ดังนั้นแค่ซับไตเติลก็ไม่น่าเป็นปัญหาละ









จุดที่ผมห่วงที่สุดสำหรับระบบดิจิตอลก็คือ ต่อให้วางระบบป้องกันการก็อปปี้แค่ใหน เชื่อว่าต้องมีคนเจาะระบบป้องกันจนได้...ลองนึกถึงไฟล์หนังชนโรง ความละเอียดเท่าๆกับที่ฉายในโรงนั่นแหละดูสิครับ แทบไม่ต้องเดาเลยว่า ไฟล์นั้นๆจะกลายเป็นอะไรเอ่ย... (ขนาดแผ่นบลูเรย์ บอกว่าวางระบบป้องกันก็อปไว้หนาแน่นสุดๆ เผลอแผล็บเดียว ตอนนี้โดนเจาะจนพรุนหมดแล้วละครับ)

ซึ่งในกรณีเลวร้ายที่สุด อาจทำให้ตลาดแผ่นผีเติบโตอย่างควบคุมไม่ได้ และนี่ อาจเป็นหายนะของธุรกิจหนังโรงทั้งหมดในที่สุด

ถ้าไม่มีการป้องกันการก๊อปปี้ที่ดี ไอ้พวกทำแผ่นผีก็ยิ้มเลยสิ่ครับเนี่ย

เพราะว่าภาพที่กีอปปี้ คงจะชัดพอๆกับต้นฉบับเลย(มั้ง)ทั้งๆที่ยังไม่มีการผลิตจำหน่าย

..คิดๆไปก็น่ากลัวเหมือนกัน..

ผมก็เคยดูหนังในระบบดิจิตอลอยู่หลายเรื่องเหมือนกันความคมชัดกินขาดฟิล์มอยู่แล้วแต่เสียงยังสุ้ฟิล์มไม่ได้เสียงจากลำโพงข้างยังแพนเสียงไม่ค่อยดีส่วนที่เป็นเม็ดบนจอผมว่าน่าจะเป็นที่รูบนจอมากกว่าครับ

ขออนุญาติ Update ครับ

พอดีได้ข้อมูลเพิ่มเกี่ยวกับเครื่องฉาย Digital Cinema ที่ผมได้โพสไว้ด้านบนมาก็เลยขออนุญาติโพสรายละเอียดเพิ่มสักเล็กน้อยนะครับ

JVC DLA-QX1G รายละเอียดของภาพระดับ QXGA (2048X1536)ความสว่างอยู่ที่ 7,000 ANSI ราคาในต่างประเทศ 225,000  US$ เท่านั้นเอง !และถือว่าเป็นเครื่องฉายที่ให้รายละเอียดภาพสูงสุดในขณะนี้และเป็นมาตรฐานของ digital cinema  ส่วนในระดับรายละเอียดที่สูงกว่านี้ยังไม่พบในเครื่องฉายแต่จะมีในจอภาพ ซึ่งการพัฒนาของเทคโนโลยีย่อมไปถึงอยู่แล้ว

ขออนุญาติ Update ครับ

พอดีได้รูปเครื่องฉายดิจิตอลมาอีก ก็ขอนุญาติโพสเพิ่มนะครับ (คงไม่ว่ากันนะคร๊าบ เผื่อบางท่านจะเบื่อ )

ขอแซกนิดส์นึงครับ