(บทความข้างล่างนี้คัดลอกมาคำต่อคำจาก  :

หนังสือพิมพ์ "คม ชัด ลึก"

ฉบับวันพุธที่ 26 พฤษภาคม 2553      หน้า 3 )

ซากปรักหักพังซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นโรงหนังแห่งยุค 60

แม้วันนี้จะเหลือแต่ชื่อและความทรงจำเมื่อหนหลัง

ส่วนความเป็นจริงอันโหดร้ายจมหายไปกับเปลวเพลิงเมื่อ 19 พฤษภา 53

"นันทา ตันสัจจา"  เจ้าโรงหนังสยาม  วัย 65 ปี

วันนี้เธอยังมีรอยยิ้มและมาช่วยรื้อฟื้นวันคืนอันรุ่งโรจน์เมื่อ 40 กว่าปีก่อน

ให้กลับมาอีกครั้งในรายการ  "กฤษณะลับไม่ลวง" ?!!

นับตั้งแต่โรงหนังสยามมอดไหม้เป็นเถ้าถ่าน  นันทายังไม่เคยให้สัมภาษณ์หรือออกอากาศรายการใด ๆ

บ่ายสามโมง 25 พฤษภาคม 2552  พิธีกรมนุษย์ล้ออารมณ์ดี  "กฤษณะ ไชยรัตน์" 

เดินทางมาเป็นตัวกลางช่วยฟื้นวิถีชีวิตแห่งยุค  "โรงหนังสยาม"   "ลิโด"    และ "สกาลา"

เนื้อหาส่วนใหญ่พูดถึงการฟื้นฟูและเดินหน้าเริ่มต้นชีวิตใหม่กับโรงหนังเก่าแก่ที่ยังเหลืออยู่อีก  2  แห่ง

นันทา  เล่าให้ฟังว่า  โรงหนังสยามเปิดให้บริการครั้งแรกเมื่อวันที่  15  ธันวาคม 2509

ส่วนโรงหนังลิโดเปิดให้บริการเมื่อเดือนมิถุนายน 2511

และโรงหนังสกาลาเปิดให้บริการเมื่อเดือนธันวาคม 2512

โดยโรงหนังสยามถือเป็นต้นกำเนิดของสยามสแควร์ ซึ่งมีชื่อปรากฏอยู่ในคอลัมน์หนังสือพิมพ์ยุค 40 ปีก่อน

ที่มักจะกล่าวถึงย่านนี้จนกลายมาเป็นชื่อเรียกติดปากถึงทุกวันนี้

"แต่ก่อนที่นี่เป็นชุมชนแออัด  มีส่วนฝรั่งติดกับวังสระปทุม  ต่อมามีการพัฒนาที่ดินแล่อยให้เอกชนเข้ามาเช่าที่จากจุฬาฯ

ฉันเลยมาสร้างโรงหนังสยามที่นี่

หลังจากเปิดให้บริการก็มีร้านรวงต่าง ๆ ทยอยเข้ามาจนกลายเป็นสยามสแควร์

พูดได้ว่าโรงหนังสยามเป็นต้นกำเนิดของสยามสแควร์"

นันทาบอกด้วยรอยยิ้มภาคภูมิใจ  ก่อนจะพาพิธีกรเดินดูซากปรักหักพังของโรงหนังสยาม

หลังจากเหตุการณ์สลายการชุมนุมสงบแล้ว เธอก็แวะเวียนมาดูสถานที่แห่งนี้หลายครั้ง

"นี่...เป็นบันไดเลื่อนแห่งแรกในโรงหนังของเมืองไทย  คนทั่วไปมักมาขึ้นบันไดเลื่อน แม้จะไม่ได้มาดูหนัง แค่มาขึ้นบันไดเลื่อนก็ดีใจกันแล้ว"

นันทาชี้ให้ดูซากบันไดเลื่อนที่ถูกไฟเผาเหลือแต่โครงในโรงหนังสยาม

ท่ามกลางฝูงชนเนืองแน่นที่แวะมาบันทึกภาพโรงหนังประวัติศาสตร์

โรงหนังสยาม  ลิโด  และสกาลา  ปรากฏอยู่ในภาพยนตร์มาแล้วทุกยุคทุกสมัย

แต่ที่ติดอกติดใจคอฮิปปี้หลายคนคงหนีไม่พ้นฉากหนึ่งในบทประพันธ์  "พันธุ์หมาบ้า"  ของศิลปินซีไรต์ "ชาติ กอบจิตติ"

ที่พูดถึงชีวิตช่วงหนึ่งของ  "อ๊อดโต้"  ได้มาร่วมหัวจมท้ายอยู่กับพรรคพวกเพื่อนฝูงที่ลิโดและสกาลา

จนนำพาให้มารู้รู้จักกับ "ชวนชั่ว"  ซึ่งหมายถึงตัวผู้เขียนเอง

แม้ว่าโรงหนังสยามที่เก่าแก่กว่า 40 ปี  ภาพฝันที่เป็นจริงของนันทา 

และในฐานะอาคารอันเป็นเหมือนประวัติศาสตร์เชิงวัฒนธรรมเปลี่ยนผ่านจะปิดตำนานลง

หลายคนสงสัยว่าเจ้าของจะทำอย่างไรกับมันต่อไป

นันทาบอกได้คำเดียวว่า "ยังต้องฝันต่อไป"   เธอจะนำความคิดสมัยใหม่มาคืนชีวิตให้กับโรงหนังสยามอีกครั้ง

"มันต้องไม่ตายไปกับเปลวเพลิง"  นั่นคือปณิธานกันแน่วแน่ของนันทา

"ยังมีสิ่งหนึ่งที่หลงเหลืออยู่ในโรงหนังสยาม  จะพยายามนำออกมาเก็บไว้เป็นความทรงจำ"

.........(เว้นไว้แค่นี้ก่อน  ทายดูว่าคืออะไร)........

นันทาบอกพร้อมชี้ไปที่ผนังด้านในตัวอาคารในเขตอันตรายห้ามเข้า

มีซากโครงหลังคาห้อยระโยงระยางลึกเข้าไปราว 10 เมตร

ปรากฏภาพปูนปั้นรูปหน้ากาก 2 ชิ้น กำลังยิ้มและร้องไห้อยู่บนผนังอิฐมอญ

(เจ๊ตุ๊กจำได้ว่าอยู่ตรงหัวมุม เหนือบันไดที่ต้องเดินขึ้นเอง

คือเมื่อหันหน้าเข้าโรงภาพยนตร์  บันไดเลื่อนจะอยู่ทางซ้ายมือ ส่วนบันไดที่ต้องเดินขึ้นเองจะอยู่ทางขวามือ)

"หน้ากากนี้คือสัญลักษณ์ของโลกมายา

เป็นสัญลักษณ์ของการแสดงที่ต้องมีใบหน้ายิ้มแย้มและหม่นเศร้า"

นันทาจ้องมองไปยังสิ่งสุดท้ายที่เหลืออยู่ด้วยสายตามุ่งมั่นแน่วแน่

เธอบอกด้วยเสียงเข้มแข็งว่า ตอนนี้ต้องมองไปในอนาคต

โรงหนังสยามเป็นสิ่งที่สูญเสียไปแล้ว 

แต่ยังมีโรงหนังเก่าแก่อีก 2 แห่งต้องดูแล

นั่นคือ  โรงหนังลิโด ที่ยังคงเอกลักษณ์เรียบง่ายเช่นเดียวกับโรงหนังสยาม

แตกต่างจาก โรงหนังสกาลา ที่จะดูหรูหรากว่า

ด้วยการออกแบบที่ผสมผสานวัฒนธรรมตะวันตกกับตะวันออกเข้าด้วยกัน

"อยากให้ประชาชนช่วยกันมาอุดหนุนและให้กำลังใจ มาร่วมฟื้นฟูสยามสแควร์ให้กลับคืนมาอีกครั้ง

เราจะนำภาพยนตร์ดี ๆ มีคุณภาพมาฉาย"...นันทาบอก

ระหว่างนี้มีชายอายุประมาณ 50 ปี เดินเข้ามาทักทายพร้อมโชว์ตั๋วหนังโรงภาพยนตร์สกาลา 2 ใบ

เอ่ยทัก "วันนี้ตั้งใจมาอุดหนุน ชอบมาดูหนังที่นี่ตั้งแต่เด็ก ๆ แล้ว"

ทำเอาเจ้าของโรงหนังยิ้มแก้มปริ

ตลอดเส้นทางจากโรงหนังสยามผ่านลิโดมาถึงสกาลา

ภาพผู้คนมากมายที่กลับมาเดินบนถนนสายบันเทิงเก่าแก่เส้นนี้อีกครั้ง

เป็นการสร้างกำลังใจให้แก่ผู้ที่ต้องอยู่ต่อสู้และฟื้นฟูสถานที่แห่งนี้ได้ไม่น้อย.

"คุณกฤษณะ ไชยรัตน์" 

กับ 

"คุณนันทา ตันสัจจา"

เอ๊ !!!!

เสียดายครับ

เนื่องจากภาพและข้อมูล มีลิขสิทธิ์อยู่ค่ะ

จึงขอเชิญให้เข้าไปที่

www.pantip.com/cafe/food/topic/D9319652/D9319652.html

หากท่านเข้าไปไม่ได้  ให้ท่านเข้าไปที่  www.google.com

แล้วพิมพ์คำว่า    ภายในโรงหนังสยาม

แล้วท่านจะพบภาพและข้อมูลค่ะ.