ช่วงที่ตนยังเป็นสมาชิกมือใหม่ ก็ได้ทราบถึงกิตติศัพท์และคำร่ำลือของบริการหนังกลางแปลง “นันทวันภาพยนตร์” ทั้งในพื้นที่ และจังหวัดอื่นๆ ในภาคอีสาน แม้แต่คนอีสานที่เข้ามาทำมาหากินในกรุงเทพฯ ตั้งแต่ผู้ใช้แรงาน รับจ้าง คนขับแท็กซี่ ต่างก็รู้จัก “นันทวันภาพยนตร์” กันทั้งนั้น

กระทั่งเมื่อเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในฐานะผู้ดูแล หรือ แอดมิน ระหว่างที่พบปะพูดคุยกันของคณะกรรมการเมื่อถึงคราวมีกิจกรรม ก็เปรยๆ กันไว้ว่าจะหาโอกาสไปเยี่ยมชมบริการสักครั้งหนึ่ง แต่ก็ยังไม่มีโอกาส

กระทั่งเดือนกันยายนปีที่แล้ว (พ.ศ. 2556) ทางเจ้าของบริการ “นันทวันภาพยนตร์” นั่นคือ เฮียเล้ง ในค่ำวันหนึ่งท่านได้โทรเข้ามาเชิญให้ไปเยี่ยมชม ซึ่งในตอนนั้นก็ยังไม่สะดวก เนื่องจาก

1. มีงานจรซึ่งตนต้องไปอีกที่หนึ่ง ไม่ได้อยู่บ้านตลอด ดังนั้นเวลามาดูเว็บไซต์จึงต้องพึ่งที่ร้านอินเตอร์เน็ต ซึ่งนานๆ จะเข้ามาที

2. กำลังดำเนินการจัดเก็บ และอนุรักษ์ฟิล์มภาพยนตร์ รวมทั้งสิ่งของที่เกี่ยวข้อง ทั้งจากจัดซื้อ และมีผู้บริจาค เพื่อให้เป็นรูปธรรมแบบค่อยเป็นค่อยไป

(ตอนนี้ยังดำเนินการ และยังเปิดรับบริจาคอยู่ตลอด ครั้งล่าสุดเมื่อวันที่ 24 มีนาคม ได้ไปรับฟิล์มภาพยนตร์จากผู้บริจาคที่พัทยา เป็นหนังไทย 1 เรื่อง, ตัวอย่าง จำนวน 20 รายการ, เพลงสรรเสริญพระบารมี 2 กล่อง และก่อนหน้าที่จังหวัดขอนแก่น เมื่อวันที่ 26 มกราคม เป็นตัวอย่างหนังไทยที่ออกฉายปี พ.ศ. 2532 ถึง พ.ศ. 2533 จำนวน 2 รีล 9 เรื่อง และมีส่วนที่เป็น feature หนังไทยที่ไม่ทราบชื่อเรื่อง จำนวน 1 รีล เนื้อฟิล์มเป็นอะซีเตทธรรมดา อยู่ระหว่างการตรวจสอบ ซ่อมแซม จัดเก็บ และลงทะเบียนตามขั้นตอน)

จากปลายฝน ผ่านฤดูหนาว ข้ามปี พ.ศ. 2557 จนถึงฤดูร้อน ในที่สุดก็ได้ช่วงเวลาที่เหมาะสม นั่นคือ ก่อนเทศกาลสงกรานต์ เนื่องจากจะต้องไปพักผ่อนที่บ้านญาติในตัวเมืองกาญจนบุรีอยู่แล้ว ก็เลยถือโอกาสเดินทางไปเสียเลย

จากตอนเย็นถึงค่ำของวันที่ 7 ก็มาถึงสถานีรถไฟสุรินทร์ในตอนเช้ามืดของวันที่ 8 และเดินทางไปที่บริการ “นันทวันภาพยนตร์” ที่อยู่ในสถานีขนส่งผู้โดยสารจังหวัดสุรินทร์เป็นที่เรียบร้อย

ก่อนที่จะพักผ่อนที่โรงแรมเพชรรัตน์ในช่วงสาย จากการสอบถามพูดคุยกับเฮียเล้งก็ทราบว่า วันที่ผมไปนี้เป็นวันเดียวที่ได้หยุดพัก หลังจากนี้ก็มีงานตลอด เนื่องจากทางเจ้าภาพได้ติดต่อแจ้งความจำนงให้บริการ “นันทวันภาพยนตร์” ไปฉายในงานกันตั้งแต่เนิ่นๆ ซึ่งในวันที่ผมเดินทางไปนี้ มีบุ๊คจากเจ้าภาพที่ติดต่อมานั้นยาวไปจนถึงต้นปี พ.ศ. 2558 แล้วครับ และแต่ละงาน เจ้าภาพก็ทุ่มกันเต็มที่

ในตอนบ่าย เฮียเล้งก็พาไปที่บ้านซึ่งอยู่นอกเมืองออกไป เป็นส่วนของอุปกรณ์เครื่องไม้เครื่องมือ ซึ่ง stand by ไว้แล้ว พร้อมเดินทางไปยังงานได้เลยด้วยรถบรรทุกเพียงคันเดียว

หลังจากนั้นก็เดินทางไปที่ชายแดนช่องจอม ห่างจากตัวเมืองสุรินทร์ 70 กิโลเมตร (ผ่านตัวอำเภอปราสาท และตัวอำเภอกาบเชิง) วันนี้เฮียเล้งจะเข้าไปธุระในฝั่งกัมพูชาครับ ก็เลยส่งผมที่บริเวณตลาดชายแดนฝั่งไทยก่อน 

สำหรับบริเวณตลาดชายแดน บรรยากาศก็คล้ายๆ กับตลาดโรงเกลือ ที่อำเภออรัญประเทศ จังหวัดสระแก้ว แต่ที่ช่องจอมจะเล็กกว่า สินค้าก็มีตั้งแต่ของกิน ของใช้ประจำครัวเรือน เสื้อผ้า กิฟท์ช็อป เครื่องใช้ไฟฟ้า ซีดี ดีวีดี (แผ่นไรท์) มาที่ช่องจอมแล้ว จะไม่ซื้อของก็กระไรอยู่ เลยไปได้แผ่นซีดี (แผ่นไรท์) เพลงสากลกัมพูชาซะเลย (ครั้งสุดท้ายที่เคยซื้อ คือปี พ.ศ. 2549 ที่จุดผ่านแดนชั่วคราวบ้านเขาดิน เป็นคาราโอเกะ 2 - 3 แผ่น กับในตัวอำเภอคลองหาด เป็นซีดีเพลง ซึ่งเหมาซื้อยกกล่อง เมื่อครั้งเป็นครูอยู่ที่นั่น เลยจับแปลงเป็น mp3 ซะ นี่ยังไม่รวมที่เอามาจากในอินเตอร์เน็ตที่ดาวน์โหลดอีกจำนวนหนึ่ง)

หลังจากนั้นก็เดินทางไปที่ชายแดน ซึ่งเฮียเล้งอยู่ที่นั่นแล้ว จากนั้นก็เดินทางข้ามไปฝั่งกัมพูชา ระหว่างนี้ก็แยกกัน เนื่องจากเฮียเล้งยังไม่เสร็จจากธุระ ตนก็เดินทางไปทัศนาบรรยากาศด้านชายแดนกัมพูชากัน

บริเวณนี้เป็นฝั่ง “โอเสม็ด” (O Smach) อยู่ในจังหวัดอุดรเมียนเจย (Oddar Meanchey) มีรีสอร์ท (และกาสิโนในนั้น) 2 แห่งอยู่ตรงข้ามกัน คือ “โอเสม็ดรีสอร์ท” และ “รอยัล ฮิลล์ รีสอร์ท” 

อาศัยวินมอเตอร์ไซค์ (20 บาท) เลยจากตรงนี้ไปประมาณ 1.5 กิโลเมตร เป็น “พะซา ทะเมย” หรือตลาดใหม่ อยู่ถัดจากสถานีขนส่งผู้โดยสารโอเสม็ดไม่มาก สินค้าที่จำหน่ายก็คล้ายกับที่ช่องจอม ซึ่งตอนที่ไปนั้นตลาดก็เริ่มวาย ร้านค้าหลายแห่งทยอยปิดแล้ว เส้นทางนี้สามารถไปยังนครวัด นครธมได้เช่นกัน ปีหน้าซึ่งเป็น AEC และสถานีขนส่งโอเสม็ดเปิดใช้งานอย่างเป็นทางการเมื่อใด การเดินทางไปมาระหว่างชายแดนคงสะดวกขึ้น

บรรยากาศหน้า “โอเสม็ดรีสอร์ท” ยามค่ำคืน ซึ่งภายในเค้าห้ามถ่ายภาพนะครับ

ในนั้นเป็นกาสิโนให้เล่นแบบจุใจ มีร้านปลอดภาษี บุฟเฟต์ และรีสอร์ทด้วย พนักงานที่นี่เป็นชาวกัมพูชา ซึ่งสามารถพูดภาษาไทยได้ ก่อนที่จะเข้าไปข้างในเพื่อรับประทานอาหารค่ำ ก็มีโอกาสได้พูดคุยกับรีเซฟชั่นเป็นชาวกัมพูชา ก็ทราบว่าสถานศึกษาในกัมพูชาหลายแห่งได้เปิดหลักสูตรภาษาไทยด้วย แม้แต่โรงเรียนมัธยมที่โอเสม็ด ซึ่งอยู่ถัดจากตลาดใหม่ ก็เปิดหลักสูตรภาษาไทยเช่นกัน

ราวๆ 3 ทุ่มก็เดินทางกลับที่พัก

วันที่ 9 เมษายน ตลอดทั้งวันก็อยู่ที่สำนักงาน ก่อนที่จะเดินทางในช่วงหัวค่ำเพื่อไปที่บ้านนาดีพัฒนา ตำบลพรมเทพ อำเภอท่าตูม จังหวัดสุรินทร์ ซึ่ง “นันทวันภาพยนตร์” ทำการเสนอฉายในงานฉลองศาลาการเปรียญวัดหัวพี พอไปถึงก็เป็นจังหวะที่กำลังทดสอบระบบแสงและเสียงพอดี

เมื่อเฮียเล้งมาถึง เป็นที่รู้กันว่า หลังจากนี้ความบันเทิงก่อนทำการฉายภาพยนตร์กำลังจะเริ่มขึ้น เริ่มมีผู้คนขอเพลงเป็นระยะๆ ส่วนที่หน้าจอก็แดนซ์กันฝุ่นตลบ ต้องใช้คำว่าฝุ่นตลบจริงๆ ครับ เพราะบริเวณที่ตั้งจอเป็นลานกว้างที่อยู่ข้างวัดซึ่งในหน้าร้อน ก็จะมีฝุ่นฟุ้งกระจายไปทั่ว และเมื่อมีผู้คนไปแดนซ์กันหน้าจอ ฝุ่นก็ฟุ่งไปทั่วจนกล้องไม่สามารถบันทึกภาพได้ ไม่ว่าจะเป็นกล้องคอมแพ็ค หรือ DSLR Like จะเจอแน่นอนครับ

หลังจากที่แดนซ์กัน ก็ถึงเวลาทำการฉายภาพยนตร์ราวๆ 3 ทุ่ม ก็เริ่มตั้งแต่เพลงสรรเสริญพระบารมี หนังตัวอย่าง และหนังเรื่องยาวแบบมาราธอนยันโต้รุ่ง 5 เรื่อง

จากการได้ฟังเสียงขณะชมภาพยนตร์ ถือว่า “ผ่าน” ไม่ว่าจะเป็นเสียงเบส เสียงกลาง เสียงแหลมที่ลงตัว ไม่ออกพร่า หรือผิดเพี้ยนจนกลายเป็นความรำคาญ ทิศทางของเสียงซาวด์แทร็คซึ่งเป็น Dolby SR ถูกต้องตามแชนแนล และตรงกับภาพ ซ้ายคือซ้าย ขวาคือขวา ไม่รั่วข้ามแทร็ค นี่เฉพาะหน่วย D955 นะครับ ยังเหลืออีกหน่วยหนึ่ง ซึ่งต้องรอครั้งหน้าเพื่อนำเสนอในโอกาสต่อไป

ท้ายที่สุดนี้ต้องขอขอบคุณเฮียเล้ง แห่ง “นันทวันภาพยนตร์” ที่ได้พาเว็บมาสเตอร์มาเยี่ยมชม และอำนวยความสะดวกในทุกๆ อย่าง ไม่ว่าจะเป็นอาหาร ที่พัก และอื่นๆ

ทางเว็บมาสเตอร์ และหรือคณะกรรมการเว็บไซต์พีเพิลซีน คงมีโอกาสได้มาเยี่ยมบริการ “นันทวันภาพยนตร์” อีกครับ

จบข่าว // นำเสนอโดย "นุ พีเพิลซีน"